[b]Tak.[/b] Do ustalenia podstawy wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych przyjmuje się te składniki wynagrodzenia, od których istniał obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie społeczne – przed 1 stycznia 1999 r., lub na ubezpieczenia emerytalne i rentowe – po 31 grudnia 1998 r., w tym także premie oraz inne składniki wynagrodzenia (nagrody, dodatki).
Jednak tylko wówczas, gdy zachowana dokumentacja płacowa wskazuje niewątpliwie na ich faktyczną wypłatę w określonej wysokości (i zostały odprowadzone od nich składki, o których była mowa).
Niektóre składniki wynagrodzenia pracowników należy wykazywać, mimo że nie naliczono od nich składek.
Są to m.in. przysługujące pracownikowi kwoty:
- wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy (wykazujemy w pełnej wysokości, bez żadnego ograniczenia),
- zasiłków chorobowych, opiekuńczych, macierzyńskich (wykazujemy w pełnej wysokości, bez żadnego ograniczenia),
- świadczeń rehabilitacyjnych, zasiłków wyrównawczych, świadczeń wyrównawczych i dodatków wyrównawczych (wykazujemy w pełnej wysokości, bez żadnego ograniczenia kwot, które zostały wypłacone za okres przypadający przed 1 stycznia 2005 r., a w przypadku kapitału początkowego – przed 1 stycznia 1999 r.).
Jeśli za okres niezdolności do pracy (np. choroby), za który pracownik otrzymał stosowne wynagrodzenie lub zasiłek, wypłacono mu dodatkowy składnik wynagrodzenia i nie należało od niego odprowadzać składek na ubezpieczenia społeczne, to taki składnik należy wliczyć do podstawy wymiaru emerytury lub renty, jeśli stanowił on podstawę wymiaru składek, a zwolnienie z obowiązku ich opłacenia nastąpiło wyłącznie z tego powodu, że pracownik w tym czasie pobierał wynagrodzenie z tytułu niezdolności do pracy lub zasiłku chorobowego.
Składniki wynagrodzenia należne za dany rok kalendarzowy, które zostały wypłacone po upływie tego roku, należy doliczyć do wynagrodzenia za rok, za który przysługują. Zdarza się, że nie jest możliwe ustalenie okresu, za jaki przysługiwała wypłata, dotyczy to najczęściej takich składników jak premia bilansowa i nagroda za szczególne osiągnięcia. Takie wynagrodzenie dolicza się do roku, w którym nastąpiła wypłata.
Ustalając, czy od danego składnika wynagrodzenia istniał obowiązek opłacenia składek, stosuje się przepisy obowiązujące w okresie, z którego wynagrodzenie jest uwzględniane w podstawie wymiaru świadczenia.
Warto przy tym pamiętać, że zgodnie z przepisami obowiązującymi przed 31 grudnia 1998 r. nagrody jubileuszowe, które według zasad ich przyznawania przysługują pracownikowi nie częściej niż co pięć lat, i ekwiwalenty za niewykorzystany urlop wypoczynkowy nie stanowiły podstawy składek na ubezpieczenia społeczne. Ich więc nie należy wskazywać w druku RP-7.
Jeśli mamy wątpliwości, czy od danego składnika wynagrodzenia był obowiązek odprowadzenia składek na ubezpieczenia społeczne i czy należy go wykazywać w zaświadczeniu, nie powinniśmy go wykazywać w tabeli z wynagrodzeniem. Taki składnik można podać w punkcie 6 zaświadczenia: „dodatkowe informacje (uwagi)”, podając kwotę, datę wypłaty, tytuł wypłaty i okres, jakiego ona dotyczyła.
[i]Podstawa prawna:
– [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=172511]ustawa z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. DzU z 2004 r. nr 39, poz. 353 ze zm.)[/link][/i]
