Sprawa, na kanwie której zapadło rozstrzygnięcie ZUS, dotyczyła przedsiębiorcy, który zamierzał zawrzeć umowę z osobą zamieszkałą i przebywającą w Polsce (posiadającą nasze obywatelstwo). Jej przedmiotem miało być świadczenie usług opieki domowej nad osobą niepełnosprawną, przewlekle chorą lub w podeszłym wieku. Będą one wykonywane w jednym z krajów UE, ale poza granicami Polski. Okres, na który zostanie zawarta umowa, nie przekroczy trzech miesięcy. W jej ramach firma poza określonym kwotowo wynagrodzeniem zobowiąże się pokryć zwiększone koszty utrzymania zleceniobiorcy za granicą, w kwocie określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza jego granicami.