- Pracownik miał w kwietniu br. sześć dni przerwy między kolejnymi umowami o pracę. Podstawę chorobowego obliczam jak dla nowo zatrudnionego. Czy biorę pod uwagę wynagrodzenie z poprzedniego angażu pracowniczego?
– pyta czytelnik.
Sześciodniowa przerwa między jednym a drugim zatrudnieniem w kwietniu spowodowała, że przychodu z pierwszej, zakończonej umowy o pracę nie bierze się pod uwagę przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia za okres choroby przypadającej w trakcie ubezpieczenia chorobowego z tytułu obecnego stosunku pracy.
Potrzebna ciągłość
Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego i wynagrodzenia chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego u płatnika składek w okresie nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, w trakcie którego powstała niezdolność do pracy. Tak stanowi art. 36 ust. 4 ustawy z 25 czerwca 1999 o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2010 r. nr 77, poz. 512 ze zm.; dalej ustawa zasiłkowa).
Co oznacza więc „nieprzerwane” ubezpieczenie chorobowe? Otóż, zdarza się, że po rozwiązaniu jednej umowy o pracę stanowiącej obowiązkowy tytuł do ubezpieczenia na wypadek choroby, ma miejsce nawiązanie kolejnego stosunku pracy z tym samym pracownikiem. I tu znaczenie ma fakt, w jakim odstępie czasu to nastąpi. Jeśli bowiem przerwa między zakończeniem jednej umowy a zawarciem następnej przypada w dzień ustawowo wolny od pracy, np. w niedzielę czy święto, to takiej pauzy nie traktuje się jako przerwy w ubezpieczeniu. Innymi słowy nadal będzie to nieprzerwane ubezpieczenie chorobowe.
Ustalając podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego pracownikowi zatrudnionemu bez przerwy u tego samego pracodawcy na podstawie kolejnych umów o pracę, sumuje się wynagrodzenie wypłacone z tytułu tych umów. Do podstawy wymiaru świadczenia przyjmujemy przychód wyłącznie z tytułu nieprzerwanego zatrudnienia u aktualnego pracodawcy, ale z tego samego tytułu.
Nie można więc wliczyć do podstawy wymiaru zasiłku przysługującego w trakcie zatrudnienia przychodu uzyskanego nawet u tego samego płatnika składek, ale z innego tytułu ubezpieczenia, np. z racji wykonywanej wcześniej umowy-zlecenia czy umowy o pracę nakładczą, nawet gdyby okresy ubezpieczenia przypadały po sobie bez przerwy.
Stara umowa w zapomnienie
Pracownik z pytania był zatrudniony w kwietniu na podstawie jednej umowy o pracę. Uległa ona rozwiązaniu i po sześciu dniach została zawarta druga umowa o pracę. Zatem nie ma tu mowy o ciągłości zatrudnienia i ubezpieczenia chorobowego.
Wystąpiła sześciodniowa przerwa, wobec czego umowy te traktujemy odrębnie. A to z kolei rzutuje na sposób ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego za czas choroby w czasie obecnego zatrudnienia.
Co do zasady podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu pracownikowi stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone mu za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Wynagrodzenie to przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz ubezpieczenie chorobowe.
Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego u płatnika składek w okresie nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, w trakcie którego powstała niezdolność do pracy. Skoro ubezpieczenie chorobowe z tytułu stosunku pracy zostało w kwietniu przerwane, to należy wziąć pod uwagę tylko wynagrodzenie z obecnej umowy o pracę, podczas trwania której pracownik chorował.
Przychód z poprzedniej umowy się nie liczy. Ustalając podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, w sytuacji gdy niezdolność do pracy powstała przed upływem 12-miesięcznego okresu, przyjmujemy wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. Wynagrodzenie z drugiej umowy o pracę zawartej w kwietniu należy więc pominąć, bo nie był to pełny miesiąc ubezpieczenia.
Przykład
Pracownik był zatrudniony na czas określony do 14 stycznia br. 20 stycznia br. firma zawarła z tą samą osobą umowę o pracę, tym razem na czas nieokreślony. Pracownik zachorował w czerwcu.
Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego będzie stanowiło wynagrodzenie wypłacone za okres luty – maj br.
Więcej w serwisie:
»
»
»
Umowy cywilnoprawne w zatrudnieniu
»
»
»
»
»
