[b]Tak.[/b] Pracownica będąca w ciąży, która rozpoczyna swoją karierę zawodową i zawiera pierwszą w życiu umowę o pracę, nie otrzyma wynagrodzenia chorobowego za okres niezdolności do pracy przypadającej w pierwszych 30 dniach tego zatrudnienia.
Warunkiem przyznania prawa do tego wynagrodzenia jest bowiem podleganie ubezpieczeniu chorobowemu nieprzerwanie co najmniej 30 dni, a zatem pozostawanie w zatrudnieniu przez taki okres. Tak stanowi art. 92 § 3 pkt 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=B5E347C50E4D2860978BAD3D891C7A48?n=1&id=76037&wid=337521]kodeksu pracy[/link] w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=352798]ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2010 r. nr 77, poz. 512[/link], dalej ustawa zasiłkowa).
Na prawo do zasiłku chorobowego (wynagrodzenia za czas choroby) będzie musiała wyczekiwać także pracownica w ciąży, która rozpoczyna kolejne zatrudnienie, po przerwie trwającej ponad 30 dni w stosunku do poprzedniego ubezpieczenia chorobowego (np. z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę albo umowy-zlecenia, jeżeli z tytułu tej umowy-zlecenia podlegała dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu).
Pracownicy będącej w ciąży nie wymienia się w art. 4 ust. 3 ustawy zasiłkowej, wskazującym okoliczności i ubezpieczonych, do których nie stosuje się okresu wyczekiwania na prawo do zasiłku chorobowego. Przepis ten stosuje się także odpowiednio do wynagrodzenia za czas choroby, o którym mowa w art. 92 k.p.
