Analizę pytania warto poprzedzić odniesieniem się do stosownych regulacji prawnych ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz.U. z 2019 r. poz. 1170 ze zm.). I tak, przede wszystkim na uwagę zasługuje fakt, że każda gmina ma prawne podstawy do kształtowania wysokości stawek podatku od nieruchomości, co wynika z art. 5 ust. 1 ww. ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Przepis ten stanowi upoważnienie ustawowe dla rady gminy do określenia wysokości stawek ww. podatku od gruntów, budynków lub ich części oraz od budowli. Z kolei, w art. 3 ustawodawca określił katalog podatników ww. podatku wskazując, że są nimi osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące: