Zasadą jest, że wynagrodzenie za pracę wypłaca się do rąk własnych etatowca. Inny sposób realizacji tego obowiązku przez zatrudniającego może wynikać wyłącznie ?z postanowień układu zbiorowego pracy lub uprzedniej pisemnej akceptacji podwładnego dla tej odmiennej metody rozliczenia. Stanowi o tym art. 86 § 3 k.p.

Załóżmy, że pracownik zgodził się na wypłatę jego poborów do rąk ustanowionego pełnomocnika (ale nie małżonkowi – tę kwestię autorka pomija). Zatrudniający jednak nie zachował należytej staranności i przekazał pensję osobie nieuprawnionej. Etatowiec twierdzi teraz, że nie otrzymał wynagrodzenia za poprzedni miesiąc, ?i żąda zaległej wypłaty. Jak w tej sytuacji ma postąpić pracodawca?

Należy podkreślić, że wypłata uposażenia (spełnienie świadczenia) do rąk osoby nieupoważnionej nie zwalnia dłużnika (tu pracodawcy) z długu. Nie można bowiem przyjąć, że należycie wykonał swoje zobowiązanie. Pracownik ma zatem prawo domagać się ponownej wypłaty pensji.

W takim wypadku szef nie pozostaje jednak bez środków obrony. Uwolni się od obowiązku ponownej zapłaty w takim zakresie, w jakim wierzyciel (tu pracownik) skorzystał z tego świadczenia wydanego innej osobie (art. 452 k.c. w zw. z art. 300 k.p.). Jeśli dojdzie do sporu sądowego o ponowną zapłatę wynagrodzenia, szef musi wykazać wszelkimi dostępnymi środkami dowodowymi, np. zeznaniami świadków, że podwładny otrzymał pieniądze w całości albo w części od nieuprawnionego do ich odbioru >patrz przykład pisma procesowego.

Uwaga! Wprawdzie żaden przepis tego nie nakazuje, ale dla własnego bezpieczeństwa pracodawca powinien domagać się od osoby podającej się za pełnomocnika przedstawienia dokumentu upoważnienia udzielonego przez etatowca do odbioru jego uposażenia za pracę bądź to za dany miesiąc (bądź generalnie – za każdy miesiąc aż do odwołania). Pracodawca nie ma obowiązku weryfikowania, czy osoba przedstawiająca dokument pełnomocnictwa faktycznie została upoważniona przez etatowca do odbioru jego pensji. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, żeby się upewnił, np. dzwoniąc do pracownika. Powinien też zweryfikować dane pełnomocnika wskazane w dokumencie z jego dowodem osobistym.

Forma pisemna pełnomocnictwa jest pożądana tylko do celów dowodowych, gdyż pełnomocnictwo do odbioru uposażenia nie jest umocowaniem ogólnym. Poza tym od zachowania formy pisemnej nie zależy też ważność umowy o pracę, więc nie ma żadnej podstawy prawnej do domagania się przedstawienia pisemnego pełnomocnictwa do odbioru pensji (art. 95 oraz art. 99 k.c. w zw. z art. 300 k.p. >patrz przykłady pełnomocnictw).

podstawa prawna: art. 86 § 3 kodeksu pracy – ustawa z 26 czerwca 1974 r. (tekst jedn. DzU z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.)

podstawa prawna: art. 95, art. 99 oraz art. 452 kodeksu cywilnego – ustawa z 23 kwietnia 1964 r. (tekst jedn. DzU z 2014 r., poz. 121) w zw. z art. 300 k.p.