- Jak się oblicza odpis podstawowy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych na pracownika zatrudnionego w warunkach normalnych, który od 1 kwietnia 2011 przeszedł na emeryturę? – pyta czytelnik.
Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (zfśs) tworzy się z corocznego odpisu podstawowego, naliczanego w stosunku do przeciętnej planowanej liczby zatrudnionych u danego pracodawcy, skorygowanej do faktycznej przeciętnej liczby zatrudnionych w pełnym i niepełnym wymiarze czasu pracy (po przeliczeniu na pełne etaty).
Tak stanowi art. 5 ust. 1 ustawy z 4 marca 1994 o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (DzU z 1996 r. nr 70, poz. 335 ze zm.).
Skoro wysokość odpisu ustala się na podstawie przeciętnej liczby zatrudnionych, a nie oddzielnie na każdego pracownika, to odejście na emeryturę jednego z nich będzie miało wpływ na wartość odpisu, a nie na zmianę sposobu jego obliczania.
Do tego ostatniego stosuje się rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z 9 marca 2009 w sprawie sposobu ustalania przeciętnej liczby zatrudnionych w celu naliczania odpisu na zfśs (DzU nr 43, poz. 349).
Zgodnie z jego § 3 ust. 1 przy obliczaniu przeciętnej liczby zatrudnionych w danym roku kalendarzowym (obrachunkowym) dodaje się przeciętne liczby zatrudnionych w poszczególnych miesiącach i otrzymaną sumę dzieli się przez 12.
Otrzymany wynik trzeba pomnożyć przez wysokość obowiązującego w danym roku odpisu podstawowego. W tym roku jest to 1093,93 zł na pracownika zatrudnionego w warunkach normalnych.
Do obliczenia przeciętnej liczby zatrudnionych w poszczególnych miesiącach należy zastosować jedną z trzech metod statystycznych:
- średniej arytmetycznej – sumujemy stan zatrudnienia z każdego dnia miesiąca w przeliczeniu na pełne etaty, a następnie dzielimy otrzymaną sumę przez liczbę dni danego miesiąca; ta metoda jest powszechna wśród pracodawców, u których występują znaczne zmiany w liczbie osób zatrudnionych,
- uproszczoną – sumujemy liczbę zatrudnionych w przeliczeniu na pełne etaty z pierwszego i z ostatniego dnia miesiąca, a następnie otrzymaną sumę dzielimy przez 2,
- średniej chronologicznej – sumujemy połowę stanu zatrudnienia w pierwszym i ostatnim dniu miesiąca i pełny stan zatrudnienia w 15 dniu miesiąca, a następnie dzielimy otrzymaną liczbę przez 2.
Dwie ostatnie metody stosują najczęściej pracodawcy, u których dochodzi do nieznacznych zmian w stanie zatrudnienia.
Autor jest prawnikiem w Kancelarii prawnej Chajec, Don-Siemion & Żyto w Warszawie
Zobacz serwis:
Świadczenia dla pracowników » Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych
