Wzrost dotacji od starosty spowodowało podniesienie z  3438,21 zł do 3466,33 zł przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, na podstawie którego je liczymy. W ślad za tą podwyżką od 1 czerwca do 31 sierpnia 2011 maksymalne refundacje:

- wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla bezrobotnego wynoszą sześciokrotność przeciętnego wynagrodzenia, czyli  20 797,98 zł (było  20 629,26 zł),

- z racji dalszej, przynajmniej sześciomiesięcznej współpracy z bezrobotnym po  zakończeniu prac interwencyjnych z jego udziałem to jednorazowo 150 proc. przeciętnej pensji, czyli 5199,50 zł (było 5157,32 zł),

- kosztów uczestnictwa jednej osoby w przygotowaniu zawodowym dorosłych wynoszą miesięcznie 2 proc. przecięt-nego wynagrodzenia, czyli  69,33 zł (było 68,76 zł),

- kosztów nauki po ukończeniu 45 lat, sfinansowanych przez firmę z funduszu szkoleniowego – 300 proc. przeciętnej pensji z dnia rozpoczęcia kursu, czyli 10 398,99 zł (było 10 314,63 zł),

- kosztów nauki innego pracownika przez zakład z funduszu szkoleniowego – 100 proc. z dnia rozpoczęcia kursu, czyli 3466,33 zł (było  3438,21 zł),

- kosztów nauki podwładnego, który na udział w szkoleniu wykorzystał szkoleniowy, podczas gdy w firmie zastąpił go bezrobotny – 80 proc. przeciętnego wynagrodzenia, czyli  2773,06 zł (było 2750,57 zł).

Od 1 czerwca poszła też w górę maksymalna refundacja z Funduszu Pracy dla przedsiębiorców w przejściowych trudnościach finansowych kosztów szkolenia pracowników najwyżej przez 6 miesięcy lub studiów podyplomowych za 12 miesięcy.

Chodzi o dopłaty określone w art. 22 i nast. ustawy z 1 lipca 2009 o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (DzU nr 125, poz. 1035 ze zm.). Na jednego zatrudnionego wynosi ona najwyżej 300 proc. przeciętnego wynagrodzenia, czyli 10 398,99 zł (było 10 314,63 zł).

To nie koniec zmian. Najniższe wynagrodzenia młodocianych zatrudnionych na umowach o pracę w celu przygotowania zawodowego wynoszą od 1 czerwca do  końca sierpnia 2011, z tytułu:

- nauki zawodu

– w I roku nauki – 4 proc. przeciętnego wynagrodzenia, czyli 138,65 zł (było 137,53 zł),

– w II roku nauki – 5 proc. przeciętnego wynagrodzenia, czyli 173,32 zł (było 171,91 zł),

– w III roku nauki – 6 proc. przeciętnego wynagrodzenia, czyli 207,98 zł (było 206,29 zł),

- przyuczenia do wykonywania określonej pracy – 4 proc. podstawy, czyli  138,65 zł (było 137,53 zł).

Wzrosła także maksymalna podstawa wymiaru zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego należnych za okres po ustaniu zatrudnienia bądź działalności wynosząca właśnie 100 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale. Gdy ustalona zgodnie z przepisami okaże się między 1 czerwca a 31 sierpnia wyższa od  3466,38 zł, świadczenie naliczamy od tej kwoty.

Zleceniobiorcy i indywidualni przedsiębiorcy będą natomiast mogli opłacać dobrowolną składkę chorobową najwyżej od 8665,83 zł (250 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale). Maksymalna dobrowolna składka na to ubezpieczenie wyniesie zatem 212,31 zł.

Z kolei zatrudniający niepełnosprawnych otrzymają wyższe refundacje, m.in.

- dodatkowych kosztów ich zatrudnienia przez minimum  36 miesięcy – 20-krotność przeciętnej płacy za jedno stanowisko, czyli 69 326,60 zł (było  68 764,20 zł),

- kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska dla niepełnosprawnego bezrobotnego lub poszukującego pracy przyjętego na minimum 36 miesięcy – 15-krotność tej podstawy za jedno stanowisko, czyli  51 994,95 zł (było 51 573,15 zł).

Zobacz aktualne wskaźniki podatkowe i płacowe:

Dobra Firma » Niezbędnik » Wskaźniki