Od 14 czerwca obowiązują przepisy [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=485E9AAF55C063E70C34EFBB4D1CA591?id=353665]ustawy z 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych (DzU nr 81, poz. 530)[/link].

[srodtytul]Wierzyciel to także osoba fizyczna[/srodtytul]

Dzięki nim wierzyciel może przekazać do biura informacji gospodarczej (BIG) dane na temat dłużnika i wysokości wierzytelności. W tym celu powinien zawrzeć z biurem pisemną umowę. Będzie to zgodne z art. 12 ustawy.

Informacje przekazane do biura muszą być prawdziwe. Ten, kto poda nieprawdę, podlega grzywnie do 30 tys. zł.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 pkt 4 ustawy wierzycielem jest osoba fizyczna, której wierzytelność została stwierdzona tytułem wykonawczym, osoba fizyczna wykonująca działalność gospodarczą, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą lub stosunkiem prawnym przysługuje wierzytelność, oraz organ właściwy wierzyciela w rozumieniu ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów.

Natomiast dłużnikiem jest osoba fizyczna, także ta wykonująca działalność gospodarczą, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, zobowiązana względem wierzyciela w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą lub stosunkiem prawnym.

Oznacza to, że [b]wierzycielem przekazującym informacje do BIG może być np. pracownik, a dłużnikiem pracodawca (i to niezależnie od tego, czy jest osobą fizyczną, czy prawną)[/b]. Jeśli zatem przedsiębiorca uchyla się od płacenia wynagrodzenia pracownikowi, ten ma możliwość zgłoszenia go do BIG.

[srodtytul]Ponad 500 zł i z ostrzeżeniem[/srodtytul]

Wierzyciel może przekazać do biura informacje gospodarcze o zobowiązaniu dłużnika niebędącego konsumentem wyłącznie wówczas, gdy są spełnione łącznie określone warunki.

Po pierwsze, zobowiązanie powstało w związku z określonym stosunkiem prawnym, w szczególności z tytułu umowy związanej z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Po drugie, łączna kwota wymagalnych zobowiązań dłużnika wobec wierzyciela wynosi co najmniej 500 zł oraz są one wymagalne od co najmniej 60 dni.

Wreszcie po trzecie, upłynął co najmniej miesiąc od wysłania przez wierzyciela listem poleconym albo doręczenia dłużnikowi do rąk własnych, na adres do doręczeń wskazany przez dłużnika, a jeżeli nie wskazał takiego adresu – na adres siedziby dłużnika lub miejsca wykonywania działalności gospodarczej, wezwania do zapłaty zawierającego ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do biura, z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura.

A co, gdy dłużnik to konsument? Wtedy wymogi są podobne, lecz wystarczy, że łączna kwota wymagalnych zobowiązań dłużnika wobec wierzyciela wynosi co najmniej 200 zł.

Na tym nie koniec. Wierzyciel może też przekazać do biura informacji gospodarczej informacje o zobowiązaniu dłużnika, gdy jednocześnie są następujące warunki:

- zobowiązanie zostało stwierdzone tytułem wykonawczym;

- upłynęło co najmniej 14 dni od wysłania przez wierzyciela listem poleconym albo doręczenia dłużnikowi do rąk własnych, na adres do doręczeń wskazany przez dłużnika, a jeżeli dłużnik nie wskazał takiego adresu – na adres miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca wykonywania działalności gospodarczej, pisma, zawierającego ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do biura z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura;

- wierzyciel przekazał do biura informację określającą dane organu orzekającego, datę wydania i sygnaturę tytułu wykonawczego stwierdzającego to zobowiązanie.

Tak wynika z art. 16 ustawy.

[ramka] [b]Czytaj też [link=http://www.rp.pl/artykul/72254,494245_Zatrudniony_bez_pensji__a_szef_bez_kredytu.html]"Zatrudniony bez pensji, a szef bez kredytu"[/link][/b][/ramka]