[b]Tak.[/b] Przynajmniej w części dotyczącej rezygnacji z funduszu. Zgodnie z [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=F02B05FDF1683D65E757F068BFFA95FA?id=74017]ustawą o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych[/link] pracodawcy zobowiązani do tworzenia go, a więc zatrudniający co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, mogą dowolnie kształtować wysokość odpisu na fundusz. Mogą też zadecydować, że fundusz nie będzie tworzony. Rezygnacja lub inne niż w ustawie określenie wysokości odpisu na fundusz wymagają dokonania odpowiednich zmian w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie wynagradzania. Decyzja o rezygnacji z funduszu może zostać podjęta w dowolnym momencie.
Nie ma przeszkód, aby w przepisach zakładowych wprowadzić inną formę realizacji świadczeń socjalnych w miejsce funduszu, np. określone świadczenie przysługujące pracownikom korzystającym z urlopów wypoczynkowych. Nie będzie to jednak świadczenie urlopowe, o którym mowa w ustawie o ZFŚS. Świadczenie takie bowiem mogą wypłacać jedynie pracodawcy zatrudniający mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty.
[b] Jeżeli więc firma zamierza wprowadzić dodatkowe wynagrodzenie wypłacane pracownikom korzystającym z urlopów, to oczywiście jest to możliwe. Należy jednak przy tym pamiętać, że nie będzie ono podlegało zwolnieniu ze składek na ubezpieczenia społeczne pracowników.[/b] Z takich składek bowiem zwolnione są tylko świadczenia urlopowe wypłacane na podstawie art. 3 ust. 3 ustawy o funduszu – do wysokości nieprzekraczającej rocznie kwoty odpisu podstawowego określonej w ustawie.
[i][b]Podstawa prawna:[/b]
– art. 3 ust. 3, art. 4 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=F02B05FDF1683D65E757F068BFFA95FA?id=74017]ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. DzU z 1996 r., nr 70, poz. 335 ze zm.)[/link][/i]
