Często tak się dzieje, a to przez zaniechanie pracodawców, którzy nie wykonują ciążących na nich obowiązków.

[srodtytul]Wpis do świadectwa[/srodtytul]

Pracodawca zatrudniający pracownika, przeciwko któremu prowadzone jest postępowanie egzekucyjne, otrzymuje od komornika informację o zajęciu wynagrodzenia.

Rozstając się z pracownikiem, pracodawca jest obowiązany sporządzić i wydać mu świadectwo pracy. Na podstawie art. 97 § 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=180B108D4B3A1E5DF1DC62D2BCF1F509?id=76037]kodeksu pracy[/link] należy podać w nim informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego.

Ponadto w świadectwie pracy zamieszcza się wzmiankę o zajęciu wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym.

Szczegółowe dane dotyczące treści świadectwa pracy i jego wzór znajdują się [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=C2500C089E956456D4E0D19D9EFB80AF?id=73959]w rozporządzeniu ministra pracy i polityki socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (DzU nr 60, poz. 282)[/link].

Ale w zakresie dotyczącym postępowania egzekucyjnego informacji należy szukać w kodeksie postępowania cywilnego. Zgodnie z art. 884 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=C53608FEE1430B533462362A6A5C9970?id=70930]kodeksu postępowania cywilnego[/link], w świadectwie pracy trzeba wskazać następujące dane: oznaczenie komornika, który zajął należność, numer sprawy egzekucyjnej oraz wysokość potrąconych dotychczas kwot.

[srodtytul]Zawiadomienia są konieczne [/srodtytul]

Praktyka pokazuje, że nowy pracodawca, który otrzymuje świadectwo pracy, koncentruje się głównie na informacjach pomocnych przy obliczaniu należnego pracownikowi urlopu wypoczynkowego. Zapis o prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym traktuje co do zasady obojętnie, przyjmując, że komornik za jakiś czas i tak się zgłosi i zajmie wynagrodzenie. Taka sytuacja wynika przede wszystkim z tego, że obowiązki pracodawcy w tym zakresie zostały uregulowane w [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=540FB00052DE96EBC3C25AE089215DB5?id=70930]kodeksie postępowania cywilnego[/link], z czego nie wszyscy zdają sobie sprawę.

Zgodnie z art. 884 § 2 k.p.c. w razie rozwiązania stosunku pracy z dłużnikiem dotychczasowy pracodawca czyni wzmiankę o zajęciu należności w wydanym pracownikowi dłużnikowi świadectwie pracy. Jeżeli jego nowy pracodawca jest mu znany, przesyła temu pracodawcy zawiadomienie komornika i dokumenty dotyczące zajęcia wynagrodzenia. Powinien także poinformować o tym komornika i dłużnika, przeciwko któremu toczy się postępowanie egzekucyjne.

Z reguły pracodawca nie interesuje się nowym miejscem pracy swojego pracownika. Nie ma przecież obowiązku poszukiwać takich danych. Tym samym, zasłaniając się niewiedzą, jest zwolniony z wyżej wskazanych powinności.

[srodtytul]Potrącenia strony od najbliższej wypłaty[/srodtytul]

Przesłanie zawiadomienia komornikowi ma skutki zajęcia należności dłużnika u nowego pracodawcy od chwili dojścia do niego zawiadomienia. Innymi słowy nowy pracodawca po otrzymaniu z dotychczasowego miejsca pracy zatrudnionego informacji o zajęciu wynagrodzenia sporządzonej przez komornika powinien się do niej zastosować już przy najbliższej wypłacie. W przeciwnym razie kwotę należną komornikowi może zapłacić niejako z własnej kieszeni. Zajęcie ma bowiem ten skutek, że w stosunku do wierzyciela egzekwującego nieważne są rozporządzenia wynagrodzeniem przekraczające część wolną od zajęcia, dokonane po jego zajęciu, a także przed zajęciem, jeżeli wymagalność wynagrodzenia następuje po zajęciu.

[srodtytul]Nowa firma też informuje [/srodtytul]

Zazwyczaj mamy do czynienia z sytuacją, kiedy nowy pracodawca dysponuje wyłącznie świadectwem pracy. W takim wypadku musi zawiadomić o zatrudnieniu pracownika dłużnika poprzednią firmę, która wydała świadectwo pracy, oraz komornika prowadzącego postępowanie egzekucyjne. Jest też do tego zobowiązany, jeśli dowiedział się, gdzie zatrudniony pracował, choć nie okazał świadectwa pracy. Wyjątkowo jest zwolniony z tego obowiązku, gdy pracownik przedstawi zaświadczenie dotychczasowego zakładu pracy stwierdzające, że jego należności nie były zajęte.

Należy jeszcze wskazać, że obowiązek powiadomienia komornika o zmianie pracodawcy obciąża również dłużnika. O tym obowiązku oraz o skutkach jego zaniedbania dłużnik powinien być pouczony przy zawiadomieniu go o zajęciu wynagrodzenia za pracę.

[i]Autor jest adwokatem, współpracuje z Kancelarią Prawniczą Tetkowski i Partnerzy w Warszawie[/i]

[ramka][b]Komornik ukarze grzywną do 500 zł[/b]

Pracodawcy, który zaniedbał przesłania zawiadomienia lub dokumentów zajęcia wynagrodzenia nowemu pracodawcy dłużnika, komornik wymierza grzywnę w wysokości do 500 zł (art. 886 k.p.c.). Jeżeli będzie się nadal uchylał od wykonania tych czynności w dodatkowo wyznaczonym terminie, ta kara może być powtórzona. Grzywnę w tej samej wysokości komornik może nałożyć również na dłużnika, który nie powiadomił go o zmianie pracodawcy.

Jeśli pracodawcą nie jest osoba fizyczna, grzywnie podlega pracownik lub wspólnik odpowiedzialny za wykonanie takiej czynności, a w razie niewyznaczenia takiego pracownika lub niemożności jego ustalenia – osoby uprawnione do reprezentowania pracodawcy. Natomiast gdy pracodawcą jest spółka cywilna, grzywną zostanie ukarany którykolwiek ze wspólników.

Trzeba też zaznaczyć, że pracodawca, który narusza obowiązki wynikające z zajęcia albo dokonuje wypłaty zajętej części wynagrodzenia dłużnikowi, odpowiada za wyrządzoną przez to wierzycielowi szkodę. [/ramka]