Pracownik dysponuje swoim wynagrodzeniem, może więc wskazać numer rachunku bankowego dowolnej osoby, na który pracodawca musi przelać wynagrodzenie. Może to być konto osoby najbliższej, np. żony, męża czy rodziców pracownika, ale również rachunek osoby obcej. Powody, z których pracownik wydał taką dyspozycję, nie interesują pracodawcy. Decyzja ta nie może jednak budzić wątpliwości, a więc z reguły powinna być sporządzona w formie pisemnej i doręczona pracodawcy.
Przy prowadzonej przez komornika egzekucji z wynagrodzenia mogą powstać wątpliwości, czy pracodawca musi ujawnić właściciela konta lub tylko numer rachunku, na który przekazywana była i jest pensja. Zgodnie z zasadami regulującymi postępowanie egzekucyjne, a w szczególności w związku z art. 761 § 1 i 2 kodeksu postępowania cywilnego, zarówno osoby prawne, jak i fizyczne muszą składać, na żądanie komornika, wyjaśnienia i informacje niezbędne do prowadzenia egzekucji. Jeśli więc komornik żąda danych o wynagrodzeniu pracownika, wobec którego prowadzi postępowanie egzekucyjne, w tym także o kontach, pracodawca ma wskazać, na jaki rachunek bankowy, zgodnie z dyspozycją pracownika, przekazuje jego miesięczne wynagrodzenie.
Od tego obowiązku szef może uchylić się tylko w takim zakresie, w jakim wolno mu odmówić – według kodeksu postępowania cywilnego – przedstawienia dokumentów lub odpowiedzi na zadane świadkowi przez sąd pytanie.
Autor jest adwokatem
