Tak samo będzie z pracownikiem, który przed końcem angażu nie zdołał wybrać dawnych wakacji, bo np. choruje.
Aby obliczyć należną finansową rekompensatę za brak urlopu, zgodnie z art. 171 k.p. pracodawca musi użyć współczynnika ekwiwalentowego, który w 2014 r. wynosi 20,83. ?I nie ma tu znaczenia, że wypłata ekwiwalentu dotyczy niewybranego urlopu za poprzedni rok czy minione lata, ?np. 2011–2013. Rozstając się z pracownikiem w 2014 r., trzeba stosować wskaźnik z 2014 r.
Aby go ustalić, potrzebna jest znajomość liczby dni świątecznych, wolnych oraz niedziel w najbliższych ?12 miesiącach (115). Odejmuje się ją od dni w roku kalendarzowym (365). Następnie otrzymany wynik (250) dzieli się przez 12. Taki sposób postępowania nakazuje § 19 ?ust. 2 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej ?z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (DzU nr 2, poz. 14 ze zm., dalej rozporządzenie urlopowe).
Ponieważ w 2014 r. jest 250 dni faktycznej pracy, to podzielone przez 12 dają 20,83. To współczynnik ekwiwalentowy za jeden dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego w 2014 r. dla zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy. Dla pracującego na pół etatu będzie to 10,42 (20,83 x 1/2), a przy 4/5 etatu – 16,66 (20,83 x 4/5), gdyż współczynnik za urlop dla zaangażowanych na część etatu obniża się proporcjonalnie do ich wymiaru czasu pracy. Przesądza o tym § 19 ust. 3 rozporządzenia urlopowego.
