Z 23 października br. uchylono rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z 25 września 2006 r. w sprawie dodatku do wynagrodzenia dla pracowników publicznych służb zatrudnienia (DzU z 2006 r. nr 186, poz. 1373 ze zm.). Obecnie kwestie przyznawania dodatku dla osób zatrudnionych w urzędach pracy regulują przepisy rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 8 października 2013 r. w sprawie dodatku do wynagrodzenia dla pracowników publicznych służb zatrudnienia (DzU z 2013 r., poz. 1219).

Dodatek ten jest finansowany ze środków Funduszu Pracy. Jego otrzymanie uzależnione jest od doskonalenia kwalifikacji zawodowych, jakości wykonywanej pracy oraz zajmowanego stanowiska, o czym stanowi art. 100 ust. 1 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. DzU z 2013 r., poz. 674 ze zm.). Fakt doskonalenia kwalifikacji zawodowych potwierdza się na podstawie dokumentu wydanego przez organizatora doskonalenia.

Stawka do wypłaty

Zgodnie z § 2 nowego rozporządzenia miesięczna wysokość dodatku nie może przekroczyć 600 zł. W poprzednim stanie prawnym wysokość dodatku zależała od stanowiska, na którym był zatrudniony pracownik (np. na stanowisku doradcy zawodowego można było otrzymać nie więcej niż 500 zł, z kolei na stanowisku pośrednika pracy II stopnia – nie więcej niż 700 zł).

Dodatek ten można przyznać pracownikowi na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, a jego stawka zależy od wyników oceny jakości wykonywanej pracy (§ 4 ust. 1 rozporządzenia).

Przy czym zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy może go otrzymać w wysokości proporcjonalnej do etatu (§ 5 rozporządzenia).

Praca pod lupą

Prawo i wysokość dodatku zależy od oceny jakości pracy dokonanej przez bezpośredniego przełożonego. Powinien on brać pod uwagę obowiązki wykonywane w okresie 3 wcześniejszych miesięcy kalendarzowych oraz po potwierdzeniu, że pracownik przynajmniej raz w ciągu 12 ostatnich miesięcy doskonalił kwalifikacje zawodowe wymagane na stanowisku pracy, na którym jest zatrudniony (§ 3 ust. 1 rozporządzenia).

Poprzednio obowiązujące przepisy nie regulowały kwestii nieobecności pracownika w czasie dokonywania oceny jego pracy. Obecnie, gdy pracownik jest nieobecny w czasie jego oceny, okres oceny przesuwa się o czas tej nieobecności. Zasada ta nie dotyczy absencji spowodowanej:

- wykonywaniem czynności służbowych na polecenie przełożonego,

- przebywaniem na urlopie wypoczynkowym lub szkoleniowym,

- korzystaniem ze zwolnienia z całości lub części dnia pracy w związku z doskonaleniem kwalifikacji zawodowych.

W okresie oczekiwania na przesunięty termin oceny jakości pracy, pracownik nie może otrzymywać dodatku.

Kryteria oceny

Jakość wykonywanej pracy ocenia na piśmie bezpośredni przełożony pracownika, biorąc pod uwagę w szczególności:

- wyniki w pracy, z uwzględnieniem specyfiki zadań na zajmowanym stanowisku,

- terminowość wykonywania zadań,

- stosunek do współpracowników i interesantów.

Ponadto od 23 października br. przy dokonywaniu oceny pracodawca zobowiązany jest uwzględnić samodzielność i doświadczenie pracownika w wykonywaniu zadań na zajmowanym stanowisku.

Ocenę ma poprzedzać rozmowa bezpośredniego przełożonego z podwładnym dotycząca zakresu i jakości wykonanych przez niego zadań oraz trudności w realizacji obowiązków w okresie, który podlega ocenie. Przełożony nie musi przeprowadzać rozmowy, jeśli w dniu, na który ją zaplanował, pracownik jest nieobecny z powodu wykonywania czynności służbowych na jego polecenie, przebywa na urlopie wypoczynkowym, szkoleniowym lub korzysta ze zwolnienia z całości lub części dnia pracy w związku z doskonaleniem kwalifikacji zawodowych. W takim przypadku musi jednak uzyskać pisemną zgodę zarówno  swojego przełożonego, jak i pracownika, którego pracę ocenia.

Okresy wypłaty

W myśl § 4 ust. 2 rozporządzenia, pracownicy otrzymują dodatki w terminie wypłaty wynagrodzenia. Należą się one wyłącznie za okres, w którym świadczyli pracę lub przebywali na urlopie wypoczynkowym, szkoleniowym oraz za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy w związku z doskonaleniem kwalifikacji zawodowych.

—dr Anna Ryl