Przepisy ustaw podatkowych nie zawierają definicji należytej staranności. Dowiadujemy się z nich jedynie, że obowiązek dochowania należytej staranności spoczywa na płatniku przy weryfikacji możliwości zastosowania danej preferencji w podatku u źródła. Do tych preferencji zaliczane są zwolnienie albo niepobranie podatku u źródła oraz zastosowanie obniżonej stawki tego podatku.
Jedyną wytyczną podaną przez ustawodawcę jest uwzględnienie charakteru i skali działalności płatnika oraz powiązań pomiędzy podatnikiem (otrzymującym należność) a płatnikiem (wypłacającym) przy ocenie, czy należyta staranność została dochowana. To oczywiście sprzyja wypracowywaniu własnych wzorców przez organy podatkowe i sądy, często niekorzystnych dla podatników.