Koniec sierpnia to naturalny schyłek sezonu turystycznego, a co za tym idzie, również znaczny spadek zainteresowania wynajmem pokoi w miejscowościach wypoczynkowych. Nic więc dziwnego, że po sezonie właściciele obiektów poszukują sposobów na zagwarantowanie sobie chociaż częściowego wykorzystania posiadanej bazy noclegowej i osiągnięcie zysków. Jedną z metod jest nawiązanie współpracy z podmiotem trudniącym się pośrednictwem w wynajmie pokoi gościnnych, dzięki której właściciel obiektu może prezentować swoją ofertę na szerszym rynku. Właściciele wynajmowanych obiektów powinni się jednak zastanowić, czy taka współpraca będzie im się opłacać, i w tym celu dokładnie przeanalizować przepisy... podatkowe.
W poz. 4 części XII załącznika nr 3 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przewidziano możliwość opodatkowania w formie karty podatkowej usług świadczonych przez osoby fizyczne (w tym rolników równocześnie prowadzących gospodarstwo rolne) w zakresie usług hotelarskich polegających na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawania posiłków). Przy czym płacenie podatku w tej formie jest możliwe, jeśli łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12. Karta niewątpliwie jest najprostszym sposobem płacenia podatku od dochodu, która poza tym (co ważne) nie wymaga prowadzenia ksiąg podatkowych. Nic więc dziwnego, że jej zastosowanie wymaga spełnienia wielu warunków. Jednym z nich jest brak możliwości płacenia karty w przypadku korzystania przez podatników przy prowadzeniu działalności z usług osób niezatrudnionych przez nich na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne (art. 25 ust. 1 pkt 3).
Zgodnie z definicją usług specjalistycznych, która znajduje się w art. 25 ust. 3 tej ustawy, za takie usługi uznaje się czynności i prace wchodzące w inny niż zgłoszony zakres działalności, niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi, w tym również czynności i prace towarzyszące, o których mowa w załączniku nr 4 do ustawy.
Czy zatem usługi pośrednika przy wynajmie pokoi są usługami specjalistycznymi? Z taką kwalifikacją nie zgodziła się Izba Skarbowa w Bydgoszczy, która w interpretacji z 15 lipca 2014 r. (ITPB1/415-441/14/AD) uznała, że za usługi specjalistyczne należy uznawać takie, które będąc poza przedmiotem prowadzonej działalności, są niezbędne dla całkowitego wykonania usługi. Co więcej, usługi takie nie muszą być zarazem czynnościami wysoce specjalistycznymi, a jedynie powinny być niezbędne dla prowadzenia zgłoszonej działalności (np. usługi gastronomiczne czy porządkowe). W efekcie organ podatkowy nie uznał usług pośrednictwa przy wynajmie pokoi za usługi specjalistyczne w stosunku do prowadzonej działalności w zakresie ich wynajmu. Nie dość bowiem, że nie można ich uznać za niezbędne w omawianym przypadku, to jeszcze stanowią pewien etap świadczonych przez samego podatnika czynności (występowanie w imieniu podatnika, rezerwacja pokoi czy też pobór należności za zakwaterowanie).
Taka kwalifikacja wywołuje dla podatników daleko idące skutki. Trzeba bowiem pamiętać, że w myśl art. 36 ust. 1a i 7 ustawy o podatku zryczałtowanym podatnicy opodatkowani w formie karty podatkowej są obowiązani w terminie siedmiu dni zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o zmianach, które zaszły w stosunku do stanu faktycznego podanego na złożonym wniosku o zastosowanie opodatkowania kartą, a które powodują utratę warunków do opodatkowania w tej formie. Skutkuje to koniecznością przyjęcia opodatkowania według innej formy (art. 39 ust. 1).
Autor jest doradcą podatkowym
