Firma może dowolnie kształtować wysokość odpisów amortyzacyjnych. Byleby nie przekraczała limitów określonych w ustawowym wykazie. Potwierdziła to Izba Skarbowa w Łodzi.
O interpretację wystąpiła spółka z o.o., która inwestuje w centrum logistyczno-spedycyjne. Zamierza amortyzować wytworzone i nabyte środki trwałe, ale ponieważ chce wydłużyć okres ich używalności, zależy jej na obniżeniu stawek. Uważa, że jest to możliwe, a przepisy pozwalają nawet na zastosowanie stawki zerowej.
Spółka argumentowała, że konstruując różne metody amortyzacji, ustawodawca zagwarantował podatnikowi możliwość optymalnego wykorzystania nabywanych środków trwałych w zależności od sposobu oraz intensywności użytkowania. Temu samemu celowi służy pozostawienie (w określonych granicach) swobodnej oceny okresu użytkowania środka trwałego. Bezpośrednim skutkiem takiego kształtu przepisów jest możliwość dostosowania w trakcie amortyzacji wysokości stawki do warunków użytkowania zaistniałych u konkretnego przedsiębiorcy lub jego planów biznesowych.
Co na to fiskus? Nie ma nic przeciwko zmniejszaniu stawek. Możliwość taką dopuszcza bowiem art. 16i ust. 5 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem podatnicy mogą obniżać podane w wykazie stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany dokonuje się, począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
Decyzję o obniżce podejmuje samodzielnie przedsiębiorca, nie jest to uwarunkowane wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Także w gestii podatnika pozostaje wysokość nowej stawki dla danego środka trwałego. Może to być nawet 0 proc.
Przepisy nie zabraniają też obniżenia stawki amortyzacyjnej danego środka trwałego nawet kilka razy. Można ją dowolnie zmniejszać albo zwiększać, byleby zaczekać ze zmianą do pierwszego miesiąca następnego roku (i pamiętać o limitach z wykazu).
Reasumując, łódzka Izba Skarbowa zgodziła się na dowolne zmienianie stawek. Zastrzegła tylko, że ich wysokość powinna być ustalona z uwzględnieniem okresu efektywnej użyteczności gospodarczej danego środka trwałego oraz zasad prowadzonej polityki podatkowej.
Spółka może obniżyć stawki zarówno dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i już wcześniej amortyzowanych. Dla nowych składników majątku zmiana stawki może nastąpić począwszy od miesiąca, w którym zostały wprowadzone do ewidencji.
Podobne zasady obowiązują przedsiębiorców rozliczających się na podstawie ustawy o PIT (na obniżkę pozwala im art. 22 i ust. 5).
Przepisy nie dopuszczają natomiast możliwości zmniejszenia stawek dla wartości niematerialnych i prawnych. —wp
numer interpretacji: IPTPB3/423-416/ 13-6/PM
