Kwalifikacja przychodu ze zbycia środków trwałych zależy od ewidencji

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną fiskusa dotyczącą kwalifikacji podatkowej zysków ze sprzedaży lokalu użytkowego.

We wniosku o interpretację podatniczka wyjaśniła, że zamierza zlikwidować działalność gospodarczą oraz dokonać sprzedaży lokalu użytkowego, który dotychczas był wykorzystywany na cele tej działalności. Lokal nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Nie prowadzono w nim też prac o charakterze modernizacyjnym. W konsekwencji nie dokonywano od tego lokalu odpisów amortyzacyjnych.

Inwestycja lokalowa

Z wniosku wynikało, że budowę lokalu użytkowego podatniczka rozpoczęła wraz z mężem w 1993 r. Inwestycja była prowadzona w systemie gospodarczym w ramach spółdzielni mieszkaniowej, mającej prawo wieczystego użytkowania gruntu, na którym był wznoszony obiekt. Nakłady na wybudowanie lokalu użytkowego nigdy, w żaden sposób, nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Kobieta zapytała, czy przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu użytkowego wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu  wykorzystywanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ale niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych podlega opodatkowaniu PIT.

Sama uważała, że nie, bo od zakończenia budowy upłynęło więcej niż pięć lat. W jej ocenie transakcja zbycia lokalu nie będzie też podlegać opodatkowaniu ze źródła przychodów w postaci działalności gospodarczej. A to dlatego, że do tego źródła nie można zaliczyć zbycia składników majątkowych nieujętych w ewidencji środków trwałych.

Fiskus nie zgodził się z tym stanowiskiem. Podkreślał, że co do zasady przychodami z działalności gospodarczej są   przychody z odpłatnego zbycia zarówno majątku wykorzystywanego aktualnie na jej potrzeby, jak i tych jego składników, które zostały z działalności z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. To, że nieruchomość nie została wpisana do ewidencji, nie ma wpływu na zaliczenie przychodu do działalności.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił interpretację.

Fiskus popełnił błąd

Uznał, że ustawa podatkowa podaje katalog środków trwałych, których zbycie powoduje powstanie przychodu z działalności gospodarczej, niezależnie od ujęcia ich w ewidencji. Odrębna własność lokalu użytkowego do niego nie należy. Fiskus zaskarżył ten wyrok do NSA, ale przegrał. Jak podkreślił sędzia NSA Jerzy Rypina, ustawodawca posługuje się pojęciem środków „ujętych w ewidencji", a nie „podlegających wpisaniu do ewidencji". W ocenie NSA co do zasady nieujęcie środka trwałego w ewidencji wyłącza możliwość zaliczenia przychodu z jego odpłatnego zbycia do przychodów z działalności. Zwłaszcza że to podatnik decyduje, co wpisze do ewidencji. Wyrok jest prawomocny.

sygnatura akt: II FSK 2621/11

Anna  Wancio, konsultant podatkowy z kancelarii KNDP Kolibski, Nikończyk, Dec & Partnerzy

Wydane rozstrzygnięcie jest kolejnym wyrokiem NSA, w którym krytykowane jest stanowisko fiskusa. Sąd słusznie wskazał, że organy nie mogą pomijać obowiązywania wyrażonej w przepisach przesłanki konieczności ujęcia nieruchomości w ewidencji środków trwałych. To zawsze od woli podatnika powinno zależeć, czy uwzględni nieruchomość w prowadzonej ewidencji. Należy jednak pamiętać, że niewpisywanie do ewidencji środka trwałego powoduje brak możliwości uwzględnienia odpisów amortyzacyjnych w kosztach uzyskania przychodów. Należy mieć nadzieję, że wydane wyroki wpłyną na zmianę stanowiska organów, a podatnicy będą mieli pewność co do podatkowej kwalifikacji planowanych przez nich decyzji gospodarczych.