Wczoraj Naczelny Sąd Administracyjny (sygnatura akt: I FSK 1135/12) postanowił skierować kolejne pytanie prejudycjalne (wstępne) do Trybunału Sprawiedliwości UE. Wątpliwości dotyczyły ustawy o VAT. Konkretnie dwóch jej przepisów, które nakładają na podatników szczególne obowiązki przy zmianie przeznaczenia mienia.
Skład orzekający zapytał, czy w świetle art. 167, 187 i 189 dyrektywy 112 oraz zasady neutralności dopuszczalne są przepisy prawa krajowego takie jak art. 91 ust. 7 i ust. 7a ustawy o VAT. Czyli te, które powodują, że po zmianie przeznaczenia dobra inwestycyjnego z niedającego prawa do odliczenia podatku naliczonego na pozwalającego na takie odliczenie nie jest możliwa jednorazowa korekta. Polska ustawa o VAT nakazuje bowiem dokonanie korekty w ciągu pięciu kolejnych lat, a jeśli chodzi o nieruchomości, w ciągu dziesięciu lat, licząc od roku, w którym dobra inwestycyjne zostały oddane do użytkowania.
Postanowienie NSA ma związek ze sprawą dotyczącą interpretacji wydanej na wniosek gminy. Ta w trakcie prowadzenia inwestycji zaczęła rozważać zmianę całego systemu zarządzania gminnym majątkiem związanym z kulturą fizyczną i sportem. Zmiana miałaby polegać na oddaniu hali sportowej w dzierżawę specjalnie powołanej spółce prawa handlowego. Gmina obciążałaby ją czynszem dzierżawnym. W zamian za to spółce przysługiwałoby prawo do używania hali i pobierania z niej pożytków.
Gmina zapytała o skutki podatkowe w VAT takiej transakcji, zwłaszcza jeżeli chodzi o korektę. Powstał spór, czy gmina ma prawo do jednorazowej korekty VAT czy powinna ona być wieloletnia.
