Trybunał Sprawiedliwości UE wydał ważne dla towarzystw funduszy inwestycyjnych i współpracujących z nimi podmiotów orzeczenie (sprawa między GfBk a Finanzamt Bayreuth, sygn. C 275/11). Orzekł, że usługi doradztwa inwestycyjnego świadczone przez podmiot trzeci (spółkę GfBk) mieszczą się w pojęciu „zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi", a tym samym można do nich zastosować zwolnienie z VAT.
Trybunał powołał się na zasadę powszechności opodatkowania, argumentując, że objęcie VAT usług doradztwa inwestycyjnego, świadczonych przez osoby trzecie, oznaczałoby uprzywilejowanie TFI, mających własnych doradców, a także szkodę dla towarzystw, które zdecydowały się korzystać z usług zewnętrznych.
Zdaniem Trybunału, chociaż usługi doradcze i informacyjne (zakres działalności spółki GfBk) nie zostały wprost wymienione w załączniku II do dyrektywy UCITS, charakter tych działań przemawia za tym, by uznać je za usługę zarządzania, gdyż wyliczenie w załączniku nie jest wyczerpujące. Wyrok może mieć duże znaczenie dla polskich podatników, szczególnie w kontekście nowelizacji ustawy o VAT, wchodzącej w życie 1 kwietnia, która uchyla definicję zarządzania funduszami inwestycyjnymi (art. 43 ust. 8 ustawy VAT).
Ważne jest, że Trybunał wskazuje na konieczność szerokiego traktowania katalogu usług mieszczących się pod tym pojęciem. Wprawdzie przedstawił swoje stanowisko jedynie w kwestii usług doradztwa inwestycyjnego (które były przedmiotem pytania prejudycjalnego), ale potwierdził możliwość uznania za usługi zarządzania usług informacyjnych.
Orzeczenie to pozwala uznać, że zwolnienie z VAT powinno być stosowane w szerokim zakresie do usług na rzecz funduszy inwestycyjnych (nie tylko wymienionych wprost w załączniku II). Tym samym stwarza realne możliwości oszczędności dla TFI, gdyż koszt nabywanych przez nie usług zewnętrznych nie będzie powiększany o nieodliczalny VAT.
Autor jest doradcą podatkowym, menedżerem w Zespole VAT w Kancelarii Ożóg i Wspólnicy
