Tak orzekł NSA 21 listopada 2012 r. (II FSK 658/11).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (SSE) na podstawie stosownego zezwolenia, które obejmuje wyłącznie produkcję metalowych wyrobów gotowych oraz prowadzenie prac badawczo-rozwojowych. Przedmiotem zawieranych z kontrahentami umów jest dostawa konstrukcji stalowych, która obejmuje również ich montaż w miejscu docelowego przeznaczenia, co wymaga z kolei opracowania projektów wykonawczych.

Dodatkowo samo rozpoczęcie produkcji konstrukcji warunkowane jest przygotowaniem odpowiedniego projektu warsztatowego. Prace nad projektami są integralnym elementem poszczególnych umów, a także elementem kalkulacyjnym wynagrodzenia za ich realizację. Co istotne, spółka sporządza wskazane projekty wyłącznie dla kontrahentów zamawiających u niej wykonanie i dostawę określonej konstrukcji stalowej.

Spółka zadała pytanie, czy postępuje prawidłowo, uznając czynności opracowania projektów oraz dokumentacji powykonawczej za element dostawy konstrukcji stalowych, objętej zwolnieniem z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Zdaniem spółki jej postępowanie jest prawidłowe, ponieważ wymienione czynności są integralnym elementem dostawy będącym przedmiotem działalności objętej zezwoleniem.

Organ podatkowy nie zgodził się z tym stanowiskiem. Stwierdził, że zwolnienie przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskiwanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w stosownym zezwoleniu. Natomiast każda działalność niewymieniona w zezwoleniu nie podlega zwolnieniu. W ocenie organu, w analizowanym stanie faktycznym nie jest możliwe uznanie, że prace projektowe objęte są zakresem zwolnienia.

Reklama
Reklama

Wobec takiego rozstrzygnięcia spółka wniosła skargę do sądu administracyjnego, jednak skarga została oddalona (I SA/Gl 748/10). Sąd uznał, że organ prawidłowo zinterpretował treść przepisów prawa materialnego znajdujących zastosowanie w sprawie. Spółka wniosła zatem skargę kasacyjną.

NSA oddalił skargę, uznając, że w sytuacji, gdy dla czynności podejmowanych w ramach produkcji wyrobów określonych w zezwoleniu strefowym przewidziane zostało odrębne grupowanie statystyczne, czynności takie nie korzystają ze zwolnienia podatkowego.

—Andrzej Wapowski współpracownik Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte

Piotr Folwarczny starszy konsultant w Deloitte Doradztwo Podatkowe (biuro w Krakowie)

Piotr Folwarczny starszy konsultant w Deloitte Doradztwo Podatkowe (biuro w Krakowie)

Komentuje Piotr Folwarczny, starszy konsultant w Deloitte Doradztwo Podatkowe (biuro w Krakowie)

Rozstrzygnięcie NSA jest wysoce restrykcyjne dla inwestorów działających na terenach SSE i w praktyce może powodować dalsze skomplikowanie rozliczeń podatkowych wielu z nich.

Sąd uznał m.in., że przygotowanie projektu przez spółkę strefową, według którego następnie spółka wytwarza na terenie strefy wyrób objęty zwolnieniem, powinno zostać wydzielone i uznane za odrębną, opodatkowaną działalność. W ocenie sądu, dla niniejszych czynności projektowych właściwe jest bowiem grupowanie statystyczne określone w ramach działu nr 74 PKWiU, nieuwzględnione w treści zezwolenia (jedno z grupowań wyłączonych z możliwości udzielania zezwoleń).

Dla sądu nieprzekonujące okazały się argumenty, że czynności projektowe świadczone są wyłącznie w ramach zawieranych umów na dostawę konstrukcji stalowych oraz że z uwagi na specyfikę branży, w której działa spółka, jest to aktywność niezbędna do rozpoczęcia procesu fizycznego wytworzenia zindywidualizowanej według potrzeb klienta konstrukcji stalowej.

W praktyce w cenę sprzedaży niemal każdego wyrobu przemysłowego wkalkulowane są koszty początkowej fazy projektowej. Tym samym więc, gdyby uznać stanowisko wyrażone przez NSA za słuszne, podatnik, w którego zezwoleniu strefowym nie zostało ujęte odrębne grupowanie właściwe dla prowadzenia prac projektowych danego rodzaju, zobowiązany byłby do dokonania podziału dochodu osiągniętego ze sprzedaży wyrobu wskazanego w zezwoleniu na część podlegającą zwolnieniu i opodatkowaniu. Mogłoby to prowadzić do sztucznego rozdzielania podstawowej działalności podatnika na co najmniej kilka rodzajów, z których każdy musiałby zostać odrębnie ujęty w posiadanym zezwoleniu strefowym.

Stanowisko wyrażone przez NSA w omawianym wyroku nie jest spójne m.in. z wcześniejszym wyrokiem NSA z 15 grudnia 2011 r. (II FSK 1139/10). Wyrok ten potwierdza, iż istnieje możliwość uznania, że dochody osiągane z działalności nieokreślonej w treści zezwolenia strefowego, wykonywanej w dodatku poza terenem SSE, mogą mieć charakter strefowy, jeżeli działalność ta jest ściśle związana z działalnością określoną w treści zezwolenia i prowadzoną na terenie SSE. Sąd stwierdził, że transport do kontrahenta wyrobu wytworzonego na terenie SSE w ramach zezwolenia może być uznany za działalność, która również generuje dochody zwolnione z opodatkowania.

Jak widać, organy podatkowe nie wypracowały spójnego stanowiska co do licznych w praktyce sytuacji, w których to podatnik dla celów „podstawowej" działalności strefowej podejmuje również czynności poza terenem SSE lub też czynności nieokreślone ściśle w treści posiadanego zezwolenia, które są jednak niejako „konsumowane" ze swojej istoty przez działalność określoną w treści posiadanego zezwolenia.

Dlatego też dla określenia zakresu działalności generującej dochód zwolniony z opodatkowania konieczna jest każdorazowo szczegółowa analiza przedmiotu działalności wskazanego w zezwoleniu zarówno z perspektywy zasad metodycznych właściwych dla klasyfikacji statystycznych, jak również powiązań poszczególnych czynności w ramach prowadzonego cyklu produkcyjnego.