Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną fiskusa, który odmówił spółce prawa do korzystnego rozliczenia przy aporcie do spółki komandytowo-akcyjnej (sygnatura akt II FSK 166/11).

Sąd nie zgodził się z interpretacją organu podatkowego, że gdy wspólnik będący osobą prawną wniósł aport, który został zakwalifikowany do środków trwałych, spółka osobowa musi kontynuować zasady amortyzacji. W szczególności dotyczy to ustalenia wartości początkowej środka trwałego, wysokości odpisów amortyzacyjnych i okresu ich dokonywania.

NSA potwierdził, że ustawodawca nieświadomie dopuścił do powstania luki ustawowej. To nie może jednak prowadzić do dyskryminacji przedsiębiorców będących osobami prawnymi w stosunku od osób fizycznych prowadzących działalność indywidualnie.

– To byłoby niezgodne z konstytucyjną zasadą równości – podkreślił sędzia sprawozdawca Zbigniew Romała.

Kanwą sporu, który rozstrzygnął NSA, była interpretacja podatkowa. Wystąpiła o nią spółka, która jest akcjonariuszem spółki komandyto wo-akcyjnej. W celu wyposażenia jej w składniki majątkowe udziałowiec postanowił wnieść do niej aportem nieruchomości w zamian za akcje.

Podatniczka chciała się upewnić, w jaki sposób powinna obliczyć wydatki spółki komandytowo-akcyjnej na nabycie nieruchomości w drodze aportu, w celu ustalenia podstawy opodatkowania w razie jej zbycia.

Konstytucyjna zasada gwarantuje, że wszyscy są równi wobec prawa

W jej ocenie w razie sprzedaży przez spółkę komandytowo-akcyjną nieruchomości wniesionych aportem dochód jej powinien zostać ustalony w proporcji do przypadającego na nią udziału w zysku określonego w umowie. Swoje stanowisko spółka oparła na przepisach dotyczących aportów wnoszonych do spółki osobowej – art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT lub art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Podkreśliła, że muszą one być stosowane odpowiednio, bo odmowa zastosowania takiego rozwiązania pozbawia podatnika prawa korzystnych rozwiązań podatkowych.

Fiskus był innego zdania.   Upierał się, że wówczas, gdy aport wnosi wspólnik będący osobą prawną i zostanie on (aport) zakwalifikowany do środków trwałych, spółka osobowa musi kontynuować zasady amortyzacji przyjęte przez tego wspólnika.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu stanął po stronie spółki. W jego ocenie, jeżeli wspólnikami spółki niemającej osobowości prawnej są zarówno podatnicy PIT, jak i CIT, to należy stosować ustawę właściwą dla każdego z nich.

WSA zwrócił uwagę, że w rozpoznawanym wypadku istnieje klasyczna luka konstrukcyjna. Powstaje bowiem sytuacja, w której odmiennie, tj. gorzej, traktuje się podatników będących osobami prawnymi, którzy wnoszą nieruchomości aportem do spółek osobowych. Sąd uznał, że w celu zapewnienia zgodności prawa podatkowego z konstytucją art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT  należy zastosować w drodze analogii.

Fiskus zaskarżył niekorzystny dla siebie wyrok do NSA. Sąd kasacyjny jednak w pełni potwierdził wykładnię sądu pierwszej instancji. Wyrok jest prawomocny.