Tak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 23 stycznia 2019 r. (0114-KDIP2-2.4010.572.2018.2.SJ).
Wniosek o interpretację złożyła spółka, która jest dystrybutorem produktów weterynaryjnych oraz środków ochrony roślin. Nabywa ona towary od podmiotów powiązanych i prowadzi działalności dystrybucyjną na terenie kraju. Spółka współpracuje także z agentami (również podmiotami powiązanymi) na terenie Czech, Słowacji, Litwy, Łotwy i Estonii (dalej: przedstawiciele), którzy świadczą na jej rzecz typowe usługi pośrednictwa handlowego: pośredniczą w zawieraniu umów, informują o otrzymanych zamówieniach, nawiązują kontakty handlowe (w tym również poprzez działania promocyjne oraz organizowanie spotkań z klientami) i są odpowiedzialni za weryfikację wypłacalności potencjalnego klienta. Ponadto agenci powinni informować o rozwoju rynku i spostrzeżeniach dotyczących konkurencji. Sprzedaż towarów przez spółkę odbywa się bezpośrednio do klientów. Wynagrodzenie przedstawicieli ustalane jest metodą koszt plus (koszty związane z realizacją umowy powiększone o odpowiednią marżę). Koszty usług przedstawicieli brane są pod uwagę przy ocenie zakładanej rentowności wnioskodawcy, dokonywanej po zakończeniu roku podatkowego.