[b]Potwierdza to interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 18 czerwca 2010 r. (IPPB1/415-325/10-2/ES)[/b].

Podatniczka pytała o możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z remontem budynków usługowo-handlowych i lokalu mieszkalnego.

Zrobiła ona generalny remont polegający na wymianie podłóg, przebudowie ścian działowych, przebudowie łazienek, ułożeniu na nowo glazury w łazienkach oraz sanitariatach, wymianie armatury sanitarnej, kabin natryskowych i muszli klozetowych oraz umywalek, wymianie grzejników, drzwi wewnętrznych i zewnętrznych, stolarki okiennej, przemalowaniu ścian i wytapetowaniu niektórych pomieszczeń oraz wykonaniu innych koniecznych prac remontowych w poszczególnych pomieszczeniach.

Izba skarbowa stwierdziła, że podjęte przez nią działania nie polegały na odtworzeniu stanu pierwotnego, zostały bowiem przebudowane ściany i łazienki, a zatem całość poniesionych nakładów powoduje wzrost wartości użytkowej lokali. W związku z tym wydatki te należy potraktować jako podwyższające wartość środka trwałego.

[srodtytul]Więcej niż 3500 zł[/srodtytul]

Jak to uzasadniła? Przypomniała, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c) [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?n=1&id=346580]ustawy o PIT[/link][b] nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które powiększają wartość środków trwałych stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.[/b]

Zgodnie z art. 22g ust. 17, jeżeli środki trwałe ulegają ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3 – 9 i 11 – 15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł.

Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

[srodtytul]Konieczne warunki[/srodtytul]

Podstawą do zwiększenia wartości początkowej środków trwałych o wartość wydatków poniesionych na ich ulepszenie, co wiąże się z brakiem możliwości zaliczenia tych wydatków bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, jest spełnienie warunków zawartych we wspomnianym przepisie. Po pierwsze [b]musi nastąpić ulepszenie środków trwałych, a suma wydatków z tego tytułu przekroczyć 3500 zł.[/b]

Ulepszenie polega na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji środka trwałego. Tylko zatem wydatki związane chociaż z jedną z tych prac mogą być uznane za wydatki ulepszające środek.

Po drugie [b]wynikiem ulepszenia musi być wzrost wartości użytkowej środka trwałego w stosunku do takiej wartości z dnia jego przyjęcia do używania.[/b]

Jak czytamy w interpretacji: „nie chodzi o wzrost wartości użytkowej w stosunku do stanu poprzedzającego prace w obiekcie, lecz o taki wzrost wartości użytkowej, który ma wpływ na wzrost tej wartości w stosunku do stanu z dnia przyjęcia do używania”.

Po trzecie warunkiem zaliczenia wydatków na ulepszenie do zwiększających wartość środka trwałego jest mierzalność ulepszenia. Artykuł 22g ust. 17 ustawy wskazuje przykładowo, w jaki sposób może się ona wyrażać.

Co istotne, „efekt mierzalnego ulepszenia środka trwałego powinien wystąpić nie na skutek porównania stanu przed dokonaniem nakładów i po tym fakcie, ale porównania stanu z dnia przyjęcia środka trwałego do używania oraz po dokonaniu ulepszenia” – czytamy w interpretacji.

[srodtytul]Brak definicji[/srodtytul]

Przepisy podatkowe nie definiują remontu, dlatego trzeba stosować definicję z prawa budowlanego. Zgodnie z nią remontem jest wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

[b]Istotą remontu są zatem wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego[/b], w tym również polegające na wymianie zużytych składników technicznych, następujące w toku eksploatacji środka trwałego i będące wynikiem tej eksploatacji, niezwiększające jego wartości początkowej.

[srodtytul]Różne rodzaje prac[/srodtytul]

Remont następuje w toku eksploatacji środka trwałego przez podatnika i jest wynikiem tej eksploatacji (zużycia). Wymiana zużytych elementów środka trwałego na nowe ma charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie jego pierwotną wartość użytkową i niezmieniający jego charakteru.

„Podkreślenia wymaga, że zawsze przy przebudowie, rozbudowie i rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji mogą występować prace uznawane za remontowe.

Jednakże [b]skoro z zakresu prac wynika, że ich celem była faktycznie przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja, to występujące niejako »przy okazji« lub wymuszone zakresem prac prace remontowe stanowią de facto jeden z elementów przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji[/b].

Opisana we wniosku wymiana podłóg, wymiana armatury sanitarnej, wymiana kabin prysznicowych rzeczywiście sama w sobie zaliczana jest do prac remontowych. Jeżeli jednak jest ona związana z jego przebudową, modernizacją, to wówczas wyodrębnienie z ogółu prac tylko wymiany ww. elementów jako prac remontowych prowadziłoby do nieuzasadnionego zawężenia wydatków na ulepszenie” – podsumowała izba skarbowa.

[ramka][b]Uwaga [/b]

Istotne dla oceny robót jako ulepszenia jest porównanie stanu obiektu przed przeprowadzeniem robót budowlanych, rodzaju robót i stanu obiektu po ich dokonaniu.[/ramka]