Tak wynika z [b]wyroku WSA w Łodzi z 10 września 2008 r., (I SA/Łd 306/08)[/b].
Sprawa dotyczyła podatnika, który prowadził działalność gospodarczą. Fiskus zakwestionował jego rozliczenia. Opierając się na zeznaniach jednej osoby złożonych w prokuraturze, uznał, że wystawione przez niego – jako pełnomocnika konkretnej firmy – faktury stanowią jego dochód.
Podatnik nie zgadzał się z tymi ustaleniami. Wnioskował o przeprowadzenie dodatkowego dowodu, ale fiskus tego nie zrobił. Ostatecznie sprawa trafiła zatem do WSA.
[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]
Sąd stwierdził, że dla dopuszczalności włączenia do postępowania podatkowego materiałów zgromadzonych w toku postępowania karnego, postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe – nie jest konieczne zakończenie postępowania karnego.
Fiskus może wykorzystać w postępowaniu podatkowym również dane zgromadzone w innych postępowaniach, w tym m.in. w postępowaniu karnym.
Określone dowody przeprowadzone w tym postępowaniu (karnym), np. zeznania świadków, opinie biegłych itp., udokumentowane w formie protokołów, po włączeniu ich do postępowania podatkowego przybierają postać dowodów z dokumentów.
[wyimek]Jeżeli organ podatkowy dysponuje sprzecznymi ze sobą zeznaniami strony i świadka, powinien dokładnie wyjaśnić stan faktyczny. Nie może się od tego uchylić. [/wyimek]
Dowodami w postępowaniu podatkowym mogą być m.in. materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe.
Oparcie materiału dowodowego sprawy na dowodach w postaci dokumentów zgromadzonych w postępowaniu karnym nie narusza przepisów ordynacji podatkowej, jeśli tylko merytoryczna zawartość tych dokumentów nie jest kwestionowana przez podatnika. W tej jednak sprawie było inaczej. Podatnik żądał przeprowadzenia dowodu z przesłuchania świadka.
Prawu strony do żądania przeprowadzenia dowodu odpowiada obowiązek organu podatkowego ustosunkowania się do żądania strony. Powinien ocenić, czy przedmiotem dowodu jest okoliczność mająca znaczenie dla sprawy oraz
– w razie oceny pozytywnej – przeprowadzenie żądanego dowodu.
Niepodjęcie przez organ podatkowy czynności procesowych – zmierzających do zebrania pełnego materiału dowodowego, zwłaszcza gdy podatnik powołuje się na określone okoliczności – jest naruszeniem przepisów postępowania podatkowego.