W obowiązujących przepisach podatkowych brak jest definicji umowy sponsoringu. Zgodnie ze „Słownikiem wyrazów obcych” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000) sponsoring oznacza „finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności”.
[b]Działania takie polegają przykładowo na eksponowaniu logo sponsora na banerach, strojach sportowców albo na dystrybuowaniu informacji o jego produktach podczas odbywanych imprez. W zamian przedsiębiorca dofinansowuje daną imprezę lub sportowca.[/b]
Nie możemy jednak zapominać, że sponsoring jest działaniem, które wywołuje skutki również w zakresie rozliczeń podatkowych.
[srodtytul]Koszty i przychody [/srodtytul]
Zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawa o CIT) kosztem uzyskania przychodu są, z wyjątkami przewidzianymi w ustawie, wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródeł przychodów. Będą to zatem tego rodzaju koszty, które pozostają w bezpośrednim lub pośrednim związku o charakterze przyczynowo-skutkowym z przychodami albo źródłami przychodów.
Ustawa o CIT nie zawiera definicji przychodu, lecz wymienia jedynie przykładowe kategorie pożytków, jakie mogą być uznane za przychód podatkowy. W uproszczeniu uznaje się za niego wszelkiego rodzaju przysporzenia majątkowe, o charakterze trwałym, które nie zostały wyłączone na mocy przepisu szczególnego.
[srodtytul]Co jest usługą w VAT[/srodtytul]
Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT mówi, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Dostawę towarów stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:
- przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
- zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
- świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
[srodtytul]Gdy jest odpłatny[/srodtytul]
W świetle regulacji ustawy o VAT należy uznać, że w ramach odpłatnego sponsoringu dochodzi do świadczenia usług. Sponsor jest beneficjentem usługi reklamowej polegającej np. na zamieszczeniu przez sponsorowanego jego znaku firmowego w określonych miejscach.
W zamian za taką usługę sponsorowany otrzymuje od sponsora określone w umowie świadczenie pieniężne.
Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo dyrektor [b]Izby Skarbowej w Katowicach w piśmie z 30 kwietnia 2008 r. (IBPP1/443-193/08/AZ) [/b]stwierdził, że „istnieje w przedmiotowej sprawie bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą (umożliwienie sponsorowi promocji firmy oraz produktów w czasie trwania konferencji, zapewnienie właściwego poziomu konferencji, eksponowanie logo i oznaczeń sponsora, przedstawienie sponsorowi programu konferencji czy przekazanie sponsorowi ustalonej ilości zaproszeń do nieodpłatnego uczestnictwa) i przekazanym za nią wynagrodzeniem (kwota pieniężna przekazana przez sponsora wnioskodawcy zgodnie z umową). Oznacza to, że z tego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, wynika wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
W związku z powyższym [b]usługi świadczone przez wnioskodawcę na rzecz sponsora, niewymienione w klasyfikacjach statystycznych podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 22 proc.[/b] na podstawie ww. przepisu art. 41 ust. 13 ustawy o VAT”.
[srodtytul]Wszystko zależy od związku [/srodtytul]
Możliwość uznania wydatków sponsora za koszt uzyskania przychodu uzależniona będzie od tego, czy pozostaje on w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.
Należy uznać, że co do zasady akcje sponsoringowe mają na celu kształtowanie pozytywnego wizerunku firmy wśród potencjalnych lub dotychczasowych klientów. Promowanie nazwy podmiotu sponsorującego wpływa na rozpoznawanie marki produktu, a co za tym idzie na zwiększenie popularności i w konsekwencji może realnie przyczynić się do zwiększenia obrotów spółki.
[b]Pomimo że sponsoring nie wpływa bezpośrednio na zwiększenie popytu jak reklama, jest on formą wspierania działalności reklamowej [/b]poprzez utrwalenie znaku towarowego lub nazwy firmy w świadomości potencjalnych klientów (tak m.in. [b]Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie w interpretacji z 20 lipca 2005 r., 1472/ROP1/423-176/166/05/PK)[/b].
W konsekwencji należy uznać, że [b]wydatki sponsora stanowić będą jego koszt podatkowy. Z drugiej strony uzyskane przez sponsorowanego świadczenie pieniężne stanowić będzie po jego stronie przychód podatkowy[/b].
[srodtytul]Czasem bez rozliczenia [/srodtytul]
[b]Z odmienną sytuacją będziemy mieli do czynienia w przypadku tzw. sponsoringu nieodpłatnego.[/b] W takim przypadku sponsor finansuje np. daną imprezę, ale informacja taka nie jest w żaden sposób przekazywana uczestnikom albo widzom.
Należy uznać, że [b]w takiej sytuacji dojdzie do zawarcia umowy darowizny[/b], zgodnie z którą darczyńca (sponsor) zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego (sponsorowany) kosztem swojego majątku.
Oznacza to, że świadczenie pieniężne nie stanowi w analizowanym przypadku zapłaty za jakiekolwiek świadczenia obdarowanego na rzecz darczyńcy. [b]W konsekwencji po stronie obdarowanego nie zachodzi obowiązek rozliczenia VAT. Uzyskane dofinansowanie będzie jednak dla sponsorowanego przysporzeniem podatkowym opodatkowanym, w zależności od okoliczności podatkiem dochodowym lub podatkiem od spadków i darowizn.[/b]
Ponieważ wydatki sponsora nie pozostają w takim przypadku w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, to nie będą one stanowić kosztu podatkowego. W określonych przypadkach będzie istniała jednak możliwość skorzystania z ulgi podatkowej (np. darowizna na rzecz organizacji pożytku publicznego).
[i]Autor jest radcą prawnym w kancelarii Lovells[/i]