Z wnioskiem nie można jednak czekać w nieskończoność. Trzeba złożyć go, zanim zostanie wniesiony akt oskarżenia. Urząd skarbowy, inspektor kontroli skarbowej oraz urząd celny jeszcze przed pierwszym przesłuchaniem obowiązani są pouczyć o tym przedsiębiorcę. Jeśli postępowanie przygotowawcze prowadzi np. policja, a sprawca zgłosi zamiar skorzystania z dobrowolnego poddania się odpowiedzialności, o czym zawsze powinien być pouczony, sprawę trzeba przekazać właściwemu finansowemu organowi postępowania przygotowawczego.

Wniosek można złożyć na piśmie albo ustnie do protokołu (przedsiębiorca sam decyduje, który sposób jest dla niego wygodniejszy).

[srodtytul]Trzeba spełnić warunki...[/srodtytul]

Aby jednak w ogóle myśleć o złożeniu wniosku, trzeba spełnić pewne wymagania. Przede wszystkim sąd wyraża zgodę na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, jeśli wina przedsiębiorcy i okoliczności popełnienia przestępstwa lub wykroczenia skarbowego nie budzą wątpliwości.

Na tym jednak nie koniec. Przedsiębiorca musi jednocześnie zapłacić w całości wymaganą należność publicznoprawną (jeśli w związku z wykroczeniem lub przestępstwem nastąpiło jej uszczuplenie). Musi też zapłacić kwotę odpowiadającą co najmniej najniższej karze grzywny grożącej za dany czyn. Przy przestępstwach będzie to 1/3 minimalnego wynagrodzenia (a więc 375,30 zł), a przy wykroczeniach skarbowych 1/10 tego wynagrodzenia (czyli 112,60 zł – minimalne wynagrodzenie wynosi 1126 zł).

Niezbędne jest też uiszczenie co najmniej zryczałtowanej równowartości kosztów postępowania. Jeśli przedsiębiorca popełnił czyn, za który kodeks karny skarbowy przewiduje obowiązkowy przepadek przedmiotów, dodatkowo musi wyrazić na to zgodę. Dowody wykonania wymienionych czynności trzeba dołączyć do wniosku o zgodę na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.

[srodtytul]...by negocjować z urzędem...[/srodtytul]

Dobrowolne poddanie się odpowiedzialności składa się niejako z dwóch faz: negocjacyjnej i decyzyjnej (rozstrzygającej). Pierwsza odbywa się przed finansowym organem postępowania przygotowawczego. Na tym etapie organ negocjuje ze sprawcą warunki, na jakich wystąpi do sądu o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. Jeśli strony dojdą do porozumienia, można przyjąć, że negocjacje zakończyły się powodzeniem i podatnik może złożyć wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.

Druga faza ma miejsce we właściwym sądzie. Kończy się ona wyrokiem zezwalającym na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności albo oddalającym wniosek. Jeśli sąd nie udzieli zgody, zwraca sprawę do organu w celu dalszego jej prowadzenia. Zapłacone przez przedsiębiorcę kwoty stają się zabezpieczeniem grożących mu w przyszłości kar.

[srodtytul]...choć nie zawsze można[/srodtytul]

Udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności nie zawsze jednak będzie możliwe. Jest niedopuszczalne, gdy przestępstwo skarbowe zagrożone jest karą ograniczenia albo pozbawienia wolności, a także gdy zgłoszona została interwencja co do przedmiotu podlegającego przypadkowi (chyba że zostanie cofnięta do czasu wniesienia oskarżenia). Możliwości udzielenia zgody na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności nie będzie również wtedy, gdy przestępstwo zagrożone tylko karą grzywny popełnione zostało w warunkach wskazujących na konieczność nadzwyczajnego obostrzenia kary.

[ramka][b]Skutki wyroku sądu[/b]

[b]Prawomocny wyrok sądu o zezwoleniu na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności powoduje takie same skutki jak prawomocne orzeczenie sądu kończące postępowanie w sprawie. [/b]Co ważne jednak, wyrok ten nie podlega wpisowi w Krajowym Rejestrze Karnym. Zapłata określonej grzywny za przestępstwo skarbowe nie stanowi też przesłanki recydywy skarbowej. Dobrowolnie poddając się odpowiedzialności karnej skarbowej, przedsiębiorca zachowuje zatem status osoby niekaranej. [/ramka]