Tak stwierdził NSA w wyroku z 15 lipca 2008 r. (II FSK 622/07).
Zagraniczna spółka mająca swój oddział w Polsce złożyła skargę kasacyjną od wyroku sądu administracyjnego aprobującego interpretację organów podatkowych. Interpretacja dotyczyła zakresu i sposobu zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 17 ustawy o CIT. Przepis ten mówi, że wolne od podatku są dochody osób prawnych niemających siedziby lub zarządu w Rzeczypospolitej Polskiej, uzyskane z tytułu działalności prowadzonej na jej terytorium i finansowanej z funduszy pochodzących z międzypaństwowych instytucji finansowych oraz ze środków przyznanych przez państwa obce na podstawie umów zawartych przez Radę Ministrów RP lub ministra za zgodą Rady Ministrów z tymi instytucjami i państwami. Izba skarbowa uznała, że spółce nie przysługuje zwolnienie, gdyż stan faktyczny nie wypełnia dyspozycji zawartej w przepisach. Spółka zawarła kontrakty na budowę systemu kanalizacyjnego i wodociągowego z gminą, która uzyskała na ten cel dofinansowanie z Unii Europejskiej. Według izby skarbowej ze zwolnienia z podatku dochodowego korzysta jedynie bezpośredni beneficjent pomocy finansowej, a spółka skarżąca była kolejnym podmiotem realizującym działalność jako podwykonawca. Zwolnienie nie przechodzi na dalsze podmioty, które przyczyniają się do realizacji celu, na jaki pomoc została przyznana.
WSA oraz NSA zaakceptowały wykładnię organów podatkowych. NSA uznał, że art. 17 ust. 1 pkt 17 ustawy o CIT musi być interpretowany ściśle, dlatego uprawnionym do zwolnienia jest jedynie podmiot realizujący bezpośrednio projekty finansowane z funduszy pomocowych. Zwolnienie podatkowe nie przechodzi zatem na podwykonawców.
Autor jest członkiem Zespółu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte
Art. 17 ust. 1 pkt 17 ustawy o CIT nie wskazuje wprost, czy zwolnienie ma zastosowanie także do nierezydentów uzyskujących przychody na terytorium Polski z tytułu wykonywania prac na rzecz podmiotów będących bezpośrednimi beneficjentami dotacji. Wydaje się, że można argumentować, iż przepis ten raczej uzależnia zastosowanie zwolnienia od samego finansowania działalności ze środków przyznanych przez określone instytucje.
Podobne wątpliwości pojawiały się również na gruncie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o CIT (który odnosi się do zwolnienia określonych dotacji uzyskiwanych przez polskich rezydentów), jednakże tutaj przepis od 1 stycznia 2001 r. jednoznacznie mówi, że zwolnienie obejmuje dotacje uzyskane przez podatników. Organy podatkowe i sądy uznają w tym wypadku, że zwolnienie ma zastosowanie tylko do podatników bezpośrednio uzyskujących dotację, a nie jest to już możliwe w odniesieniu do „pośrednich” beneficjentów. W analizowanym wyroku sąd zajął również takie stanowisko, mimo odmiennego brzmienia art. 17 ust. 1 pkt 17 ustawy o CIT.
