Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, występująca za dany okres rozliczeniowy, może być zwrócona na rachunek bankowy podatnika. Tak wynika z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT. Niestety, na zwrot trzeba czekać nawet 180 dni, licząc od dnia złożenia deklaracji, a organ podatkowy ma prawo przedłużyć termin zwrotu, jeżeli jego zasadność wymaga dodatkowego sprawdzenia. Można co prawda „przenieść” nadwyżkę na następny okres rozliczeniowy i pomniejszyć o nią podatek należny. Ma to sens, gdy ze względu na charakter prowadzonej działalności w jednym okresie rozliczeniowym mamy dużo podatku naliczonego, a w następnym dużo podatku należnego (np. przy robotach budowlanych – najpierw kupujemy materiały, a potem sprzedajemy usługi).

Z pieniędzy tych szybko skorzystać można tylko w jeden sposób. Przeznaczając nadwyżkę VAT na zapłatę innych podatków. Możliwość przeznaczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na pokrycie innych zobowiązań podatkowych wynika z przepisów ordynacji podatkowej. Jej art. 76b mówi, że przepisy o zaliczaniu nadpłat na poczet m.in. przyszłych zobowiązań podatkowych stosuje się odpowiednio do zwrotu podatku, a zaliczenie następuje z dniem złożenia deklaracji wykazującej zwrot podatku. Z art. 3 ordynacji wynika, że ilekroć w ustawie jest mowa o zwrocie podatku, rozumie się przez to zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, a także inne formy zwrotu podatku przewidziane w przepisach prawa podatkowego.

Procedura postępowania jest następująca. Wraz z deklaracją VAT, z której wynika nadwyżka, trzeba złożyć wniosek o zaliczenie jej (w całości lub w części) na poczet innego zobowiązania podatkowego. To inne zobowiązanie może być zobowiązaniem danej osoby jako podatnika albo jako płatnika. Nie można natomiast w ten sposób regulować zobowiązań innych podatników. Nie da się więc nadwyżką podatku naliczonego nad należnym występującą u podatnika VAT – spółki cywilnej, zapłacić zaliczki na podatek dochodowy należnej od jej wspólników. Wspólnicy są bowiem odrębnymi od spółki podatnikami PIT.

Zapłata innego podatku nadwyżką VAT następuje z dniem złożenia deklaracji VAT wraz ze stosownym wnioskiem. O skuteczności swojego działania podatnik powinien być poinformowany przez organ podatkowy pisemnie, w formie postanowienia. Gdy w sprawach VAT i podatku, który chcemy uregulować nadwyżką, właściwe są dwa różne urzędy skarbowe, ze względów praktycznych warto poinformować odpowiednią komórkę w tym drugim urzędzie o tym, w jaki sposób zamierzamy zapłacić nasze zobowiązanie.

Zaliczenie nadwyżki na poczet bieżących i przyszłych zobowiązań podatkowych umożliwia zdecydowanie szybsze skorzystanie z należnych nam pieniędzy niż czekanie, aż zostaną przelane one na rachunek bankowy. Trzeba jednak pamiętać, że jeżeli kwota nadwyżki zostanie źle wyliczona, to narażamy się na podwójne ukaranie. Raz, bo zażądaliśmy zbyt dużej kwoty zwrotu VAT, dwa, bo wystąpi zaległość podatkowa z tytułu podatku, który miał być zapłacony nadwyżką.

Własne zobowiązania podatkowe możemy oczywiście regulować nie tylko nadwyżką VAT, ale również np. zwrotem podatku dochodowego wynikającym ze złożonego zeznania rocznego. W takim wypadku wraz z odpowiednim formularzem zeznania podatkowego trzeba też złożyć wniosek o zaliczenie nadpłaty PIT na pokrycie zobowiązań w zakresie innych podatków. Można również tę kwotę przeznaczyć na pokrycie zaliczek na podatek dochodowy, które dopiero wystąpią. Wniosek o zaliczenie może bowiem dotyczyć nie tylko bieżących, ale i przyszłych zobowiązań podatkowych, które u danego podatnika dopiero się pojawią.Autor jest doradcą podatkowym,

Autor jest doradcą podatkowym, Kancelaria TAX s.c., Lublin