Leasing finansowy może mieć charakter leasingu pośredniego lub bezpośredniego. W pierwszym przypadku, finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz (ruchomość lub nieruchomość) od oznaczonego sprzedawcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać ją korzystającemu do używania lub używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony. Korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego (art. 7091 k.c.). W drugim natomiast przypadku, finansujący zobowiązuje się oddać rzecz będącą jego własnością do używania lub do używania i pobierania pożytków korzystającemu, a ten zobowiązuje się zapłacić właścicielowi rzeczy w umówionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej wartości rzeczy w chwili zawarcia tej umowy (art. 70918 k.c.). Opłaty leasingowe uiszczane przez korzystającego na rzecz finansującego obejmują: opłatę manipulacyjną za zawarcie umowy, opłatę inicjalną (wstępną), służącą pokryciu określonej części wartości przedmiotu leasingu, opłaty podstawowe uiszczane w okresie trwania leasingu za prawo do używania lub używania i pobierania pożytków z jego przedmiotu oraz opłatę końcową, będącą ceną, za jaką korzystający nabywa przedmiot umowy leasingowej, po jej zakończeniu. Korzystającego mogą również obciążać kaucje gwarancyjne (rozliczane na poczet opłat leasingowych lub podlegające zwrotowi).