We wtorek Naczelny Sąd Administracyjny zakwestionował korzystniejszy dla spółek sposób rozliczenia darowizn w podatkowej grupie kapitałowej.
W sprawie chodziło o koszty podatkowe. We wniosku o interpretację spółka wyjaśniła, że należy do podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu ustawy o CIT.
Wskazała, że firmy z grupy mogą dokonywać darowizn pomiędzy sobą. W szczególności w formie pieniędzy, udziałów (akcji), innych praw majątkowych, a także towarów oraz składników majątkowych stanowiących środki trwałe lub wartości niematerialnoprawne. Wartość darowizny innej niż pieniężna wskazana w umowie będzie każdorazowo ustalona według wartości rynkowej na dzień jej dokonania. Spółka zapytała, czy w przypadku przekazania darowizny między członkami grupy ona jako podatnik CIT przy ustalaniu swojego dochodu albo straty będzie uprawniona do rozliczenia kosztu uzyskania przychodu odpowiadającego wartości wskazanej w umowie. Sama uważała, że wartość darowizny należy określić na dzień jej dokonania i powinna ona zostać ustalona co do zasady na poziomie rynkowym.
Innego zdania był fiskus. Zwrócił uwagę na treść art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT. Zasadniczo nie pozwala on zaliczyć do kosztów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju. Wyjątkiem są m.in. darowizny i ofiary dokonywane między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową. Co prawda ustawodawca nie wskazał, w jakiej wysokości (wartości) koszt darczyńca powinien ustalić. W ocenie urzędników z pewnością nie należy go jednak odnosić do wartości rynkowej darowizny.
W tym przypadku trzeba się posłużyć kosztem historycznym jej nabycia (wytworzenia). Urzędnicy fiskusa uznali, że ta sama wartość nie może być dwukrotnie opodatkowana w odniesieniu do jednego podmiotu, a ten sam wydatek nie może być uwzględniony więcej niż jeden raz jako koszt.
Rację spółce przyznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku. Ostatecznie jednak to korzystne dla niej rozstrzygnięcie zakwestionował NSA.
Sąd zgodził się, że darowizna dokonana między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową stanowi koszt uzyskania przychodu. Jednak w jego ocenie stanowisko spółki wynikało z błędnej wykładni art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT.
Z przepisów nie da się bowiem wyczytać, że w spornym przypadku dopuszczalne jest rozliczenie w koszty darowizny według wartości rynkowej z dnia jej przekazania.
Zwłaszcza że, jak podkreślała sędzia sprawozdawca Małgorzata Długosz-Szyjko, mogłoby to doprowadzić do wielokrotnego uwzględnienia w koszty wartości, które już zostały w nich rozliczone, np. w ramach amortyzacji.
Wyrok jest prawomocny.
Sygn. akt II FSK 2112/13