Nasza firma ma zaległość podatkową w bardzo wysokiej kwocie, której obecnie nie jest w stanie uregulować. Chcemy, aby fiskus rozłożył nam spłatę tej zaległości na raty. Co musimy w takim wniosku napisać? – pyta czytelnik.

Jedną z form pomocy państwa dla przedsiębiorców jest udzielanie im ulg w spłacie podatków. W związku z tym, że wniosek o rozłożenie zaległości podatkowej na raty dotyczy podatnika będącego przedsiębiorcą, istotne dla pozytywnego rozstrzygnięcia w tym przedmiocie, a więc w efekcie dla rozłożenia zaległości podatkowej na raty, jest spełnienie przez niego wszystkich koniecznych przesłanek.

Musi być prośba

Zgodnie z art. 67a § 1 ordynacji podatkowej (dalej: o.p.) organ podatkowy, na wniosek podatnika, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może:

1) odroczyć termin płatności podatku lub rozłożyć zapłatę podatku na raty;

2) odroczyć lub rozłożyć na raty zapłatę zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę;

3) umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną, przy czym umorzenie zaległości podatkowej powoduje również umorzenie odsetek za zwłokę lub umorzenie odsetek za zwłokę w takiej części, w jakiej ta zaległość została umorzona.

W tym ostatnim przypadku, w razie spełnienia warunków określonych w ordynacji podatkowej, organ podatkowy, stosownie do art. 67d § 1 o.p., może udzielać ulg także z urzędu.

Organ podatkowy, na uprzednio złożony wniosek podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, może w spłacie zobowiązań podatkowych udzielać ulg, które:

1) nie stanowią pomocy publicznej;

2) stanowią pomoc de minimis – w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis;

3) stanowią pomoc publiczną, m.in.:

a) udzielaną w celu naprawienia szkód wyrządzonych przez klęski żywiołowe lub inne nadzwyczajne zdarzenia,

b) udzielaną w celu zapobieżenia lub likwidacji poważnych zakłóceń w gospodarce o charakterze ponadsektorowym,

c) udzielaną w celu wsparcia krajowych przedsiębiorców działających w ramach przedsięwzięcia gospodarczego podejmowanego w interesie europejskim,

d) udzielaną w celu promowania i wspierania kultury, dziedzictwa narodowego, nauki i oświaty,

e) będącą rekompensatą za realizację usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym powierzonych na podstawie odrębnych przepisów,

f) na szkolenia,

g) na zatrudnienie,

h) na rozwój małych i średnich przedsiębiorstw,

i) na restrukturyzację,

j) na ochronę środowiska,

k) na prace badawczo-rozwojowe,

l) regionalną,

m) udzielaną na inne cele określone przez Radę Ministrów.

Ważny interes podatnika...

Organ może rozłożyć płatność zaległości na raty w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym. Zwroty „ważny interes podatnika" oraz „interes publiczny" są pojęciami nieostrymi. Ustawodawca nie wskazał bowiem ściśle sytuacji, które należy zakwalifikować do tych dwóch kategorii. Są to zwroty na tyle niedookreślone, że dopiero analiza konkretnej sprawy pozwala stwierdzić, czy w danym przypadku występuje ów ważny interes czy nie. To z kolei warunkuje pozytywne rozpatrzenie wniosku podatnika, a w efekcie daje szansę na rozłożenie zaległości na raty.

Należy przy tym zwrócić uwagę, że użyty przez ustawodawcę zwrot „lub" jednoznacznie określa, iż wystarczy spełnienie tylko jednej z tych przesłanek, a więc albo mamy do czynienia z ważnym interesem podatnika, albo interesem publicznym. Organ podatkowy w każdym przypadku powinien jednak zbadać sprawę pod kątem spełnienia obu przesłanek (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 29 stycznia 2014 r., I SA/Łd 1175/13).

Zgodnie z orzecznictwem sądowoadministracyjnym ważnym interesem podatnika są sytuacje nadzwyczajne, wyjątkowe, losowe, a więc takie, które uniemożliwiają uregulowanie zaległości przez podatnika, przy równoczesnym uwzględnieniu normalnej sytuacji ekonomicznej podatnika, wysokości uzyskiwanych przez niego dochodów oraz wydatków.

...albo interes publiczny

Z kolei interes publiczny jest utożsamiany z taką dyrektywą postępowania, która nakazuje mieć na uwadze respekto- wanie wartości wspólnych dla całego społeczeństwa lub danej społeczności lokalnej, takich jak: sprawiedliwość, bezpieczeństwo, zaufanie obywateli do organów władzy publicznej, sprawność działania aparatu państwowego (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 kwietnia 1999 r., SA/Sz 850/98, i z 10 marca 2009 r., I FSK 31/08). W interesie publicznym leży, aby wszyscy zobowiązani podatnicy wywiązywali się z nałożonych przez ustawodawcę obowiązków poprzez zapłatę należności stanowiących dochód państwa.

Swobodne uznanie organu

Należy jednak mieć na uwadze, że przyznanie ulgi podatkowej odbywa się w ramach swobodnego uznania organu rozpatrującego wniosek przedsiębiorcy. Oznacza to, że nawet w sytuacji zaistnienia pozytywnych przesłanek umożliwiających umorzenie zaległości podatkowej (ważny interes podatnika lub interes publiczny) organ podatkowy nie ma obowiązku uwzględnienia wniosku podatnika i przyznania wnioskowanej ulgi. Wolność decyzyjna w tym zakresie sprawia, że nawet wystąpienie ustawowych przesłanek nie obliguje organu podatkowego do zastosowania instytucji np. umorzenia w każdym przypadku.

Pojęcia ważnego interesu nie można upatrywać wyłącznie w dolegliwości finansowej, jakiej doświadcza podatnik w związku z koniecznością wywiązania się z ciążących na nim zobowiązań (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 10 lutego 2015 r., I SA/Gl 797/14). Nie zwalnia to jednak organu podatkowego z obowiązku zebrania w sposób dokładny i wyczerpujący materiału dowodowego, a następnie dokonania na jego podstawie oceny sytuacji skarżącego pod względem spełnienia przesłanek umożliwiających udzielenie ulgi podatkowej (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 26 lutego 2015 r., I SA/Rz 1019/14).

Przykład

Podatnik nie uiścił w terminie kwoty podatku wynikającej z deklaracji VAT-7 za kwiecień 2015 roku, gdyż stwierdził, że może ten podatek zapłacić później z odsetkami. Po podjęciu takiej decyzji pieniądze, które pierwotnie miały zostać przeznaczone na zapłatę podatku, przeznaczył na zakup nowego komputera do firmy. Po jakimś czasie stwierdził, że nie ma pieniędzy, bo musi jeszcze kupić dodatkowe oprogramowanie, i napisał wniosek do urzędu skarbowego o rozłożenie na raty zaległości podatkowej wynikającej z deklaracji VAT-7 za kwiecień 2015 roku. We wniosku podatnik wskazał, że nie może uiścić zaległości z uwagi na inne pilne wydatki, a co za tym idzie, brak zasobów pieniężnych. Organ podatkowy odmówił uwzględnienia wniosku podatnika z uwagi na brak ważnego interesu podatnika.

Organ podatkowy powinien rozpatrzyć wniosek podatnika o rozłożenie na raty zaległości podatkowej bez zbędnej zwłoki.

Niezbędne elementy

Wniosek podatnika o rozłożenie zaległości podatkowej na raty powinien spełniać wymogi formalne, które zostały określone w art. 168 o.p., a więc zawierać co najmniej treść żądania, wskazanie osoby, od której pochodzi, oraz jej adresu (miejsca zamieszkania lub pobytu, siedziby albo miejsca prowadzenia działalności), a także czynić zadość innym wymogom ustalonym w przepisach szczególnych. W takim wniosku podatnik powinien podać ewentualną liczbę rat, w których spłaci tę zaległość, oraz przedstawić wyliczenia finansowe, które wskażą, że jest zdolny do spłaty zaległości w proponowanych terminach. Jest do element, który z pewnością pozwoli organowi podatkowemu podjąć pozytywną decyzję, a więc zgodną z wnioskiem podatnika. Ustalenie rat spłaty zaległości podatkowej podatnika w wysokości niemożliwej do realizacji przez niego stwarza iluzję uwzględnienia wniosku podatnika (wyrok WSA w Poznaniu z 5 grudnia 2013 r., I SA/Po 534/13).

Podatnik nie wnosi opłat związanych z rozpatrzeniem wniosku o rozłożenie na raty zaległości podatkowej.

Ważne są argumenty

Wniosek podatnika o rozłożenie zaległości podatkowej na raty powinien być odpowiednio umotywowany, a więc podatnik musi podać okoliczności uzasadniające wystąpienie z takim żądaniem. W praktyce oznacza to więc załączenie również dokumentów potwierdzających okoliczności powołane we wniosku. Mogą to być dokumenty źródłowe, które pozwolą na weryfikację twierdzeń podatnika. Uzasadnienie wniosku podatnika powinno wskazywać przede wszystkim ważny interes, czy to podatnika, czy to publiczny. Oznacza to, że podatnik musi wskazać, jakie będą konsekwencje nieuwzględnienia jego wniosku przez organ podatkowy, a więc jaki będzie efekt negatywnego rozpoznania jego wniosku. Może to np. dotyczyć skutku zaniechania produkcji na olbrzymią skalę, niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody itp.

Zbyt lakoniczne argumenty czy wskazanie tylko braku zdolności do spłaty, bez podania argumentów wskazujących, w jaki sposób nieuwzględnienie wniosku wpłynie na sytuację przedsiębiorcy, może spowodować wydanie negatywnego dla podatnika rozstrzygnięcia, a więc odmowę rozłożenia zaległości na raty.

Kiedy trzeba uzupełnić

Organ podatkowy może zwrócić się do podatnika o uzupełnienie wniosku, jeżeli uzna, że jest on niekompletny. Gdy mimo wezwania do dostarczenia konkretnych dokumentów finansowych, np. bilansu czy rachunku zysków i strat spółki, podatnik tego nie zrobi, organ ma prawo odmówić rozłożenia na raty zaległości podatkowej. Oznacza to, że podatnik nie udokumentował okoliczności przywołanych przez niego we wniosku (wyrok WSA we Wrocławiu z 7 maja 2013 r., I SA/Wr 302/13).

WZÓR wniosku o rozłożenie na raty zaległości podatkowej

18 sierpnia 2015 r.

PPHU ABI Wieliczka,

ul. Krakowska 11

32-020 Wieliczka

NIP 645-03-03-100

Naczelnik Urzędu Skarbowego

w Wieliczce

ul. Zamkowa 2

32-020 Wieliczka

Wniosek o rozłożenie na raty zaległości w podatku od towarów i usług za czerwiec 2015 roku

Na podstawie art. 67b § 1 pkt 1 i art. 67a ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jedn. DzU z 2015 r., poz. 613 ze zm.) wnoszę o rozłożenie na cztery raty płatności podatku od towarów i usług za czerwiec 2015 roku w kwocie 2500 zł, wynikającej z deklaracji VAT-7, wraz z odsetkami za zwłokę.

Uzasadnienie

27 lipca 2015 roku upłynął termin płatności podatku od towarów i usług za czerwiec 2015 roku w kwocie 2500 zł wynikającej z deklaracji VAT-7. Z uwagi na niezapłacenie wskazanej kwoty powstała zaległość podatkowa.

Firma PPHU ABI istnieje od 1990 roku i zawsze terminowo uiszczała wszelkie zobowiązania podatkowe. Obecnie w firmie, której głównym profilem działalności jest transport towarów na terenie całej Polski, wskutek podpalenia zniszczone zostały dwa z posiadanych ciągników siodłowych. Podpalenie miało miejsce 30 czerwca 2015 roku. Tym samym oznacza to zmniejszenie możliwości zarobkowania o połowę, gdyż firma posiadała cztery ciągniki siodłowe, którymi wykonuje usługi transportowe. Taki przestój, jaki ma miejsce od lipca, oznacza, że firma nie uzyskuje dochodów w wysokości, jakie do tej pory uzyskiwała. Nie ma także możliwości prowadzenie na dotychczasowym poziomie działalności gospodarczej i zdobywanie środków finansowych. Jednak dzięki ostatnio przeprowadzanym inwestycjom, z wykorzystaniem kredytu, zakupiono brakujące ciągniki siodłowe, które obecnie są wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej. Jak wynika z zestawień stanowiących załącznik do niniejszego wniosku, rozłożenie ww. zaległości podatkowej na cztery raty pozwoli uniknąć zamknięcia działalności. Dzięki pozytywnej decyzji organu podatkowego o rozłożeniu na cztery raty ww. zaległości firma będzie mogła kontynuować działalność i tym samym uniknie zwolnienia pracowników. W przypadku uwzględnienia wniosku każda z rat wynosiłaby 625 zł plus odsetki naliczane na bieżąco od zaległości podatkowej. Proponuję, aby raty te były płatne do 25. dnia każdego miesiąca, łącznie z bieżącym zobowiązaniem podatkowym w VAT wynikającym z deklaracji VAT-7.

Dodatkowo chcę nadmienić, że firma spodziewa się w najbliższym czasie środków pieniężnych z tytułu odszkodowania za zaistniałą szkodę w jej majątku, co niewątpliwie pozwoli na spłatę zaległości podatkowej.

Do niniejszego wniosku dołączono sprawozdanie finansowe, z którego wynika, jaka jest sytuacja finansowa spółki. Dodatkowo dołączana jest prognoza ekonomiczna.

Mając na uwadze powyższe, wnoszę jak na wstępie.

Kazimiera Szeptycka – właściciel

Załączniki:

– zaświadczenie z PSP w Wieliczce z 3 lipca 2015 roku o zaistniałym zdarzeniu,

– zaświadczenie z KMP Wieliczka z 6 lipca 2015 roku o podpaleniu,

– sprawozdanie finansowe na 31 lipca 2015 roku,

– prognoza ekonomiczna.