Obwarowywanie możliwości skorzystania z preferencji podatkowych dodatkowymi warunkami to powszechna praktyka ustawodawcy. Mogą być nawet takie, o których wiadomo z góry, że ich spełnienie nie jest możliwe. Naczelny Sąd Administracyjny nie zakwestionował takiego rozwiązania.

W sprawie chodziło o nadpłatę CIT za 2011 r. Do polskich organów skarbowych wystąpiła o nią spółka z siedzibą w Szwajcarii. Podatniczka w czerwcu 2011 r. nabyła prawo do dywidendy od polskiej spółki z o.o. Zdaniem wnioskodawczyni zryczałtowany 5-procentowy CIT od wypłaconej jej dywidendy został pobrany nienależnie. Bo spółka jako rezydent Szwajcarii spełnia warunki z art. 22 ust. 4, ust. 4a, ust. 4c pkt 2, ust. 6 ustawy o CIT. Miała zatem prawo skorzystać z przewidzianego w nich zwolnienia.

Fiskus był innego zdania. Wskazał, że od 1 stycznia 2011 r. prawo do zwolnienia spornej wypłaty zostało obwarowane dodatkowym warunkiem. Ustawodawca uzależnił je od istnienia podstawy prawnej do wymiany informacji między polskim fiskusem a administracją kraju, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany. Obowiązująca w 2011 r. konwencja ze Szwajcarią o unikaniu podwójnego opodatkowania nie przewidywała możliwości wymiany informacji podatkowej. I warunek zwolnienia nie był spełniony.

Spółka nie zgadzała się z taką wykładnią przepisów. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu przyznał jednak rację fiskusowi. Zauważył, że sporna zmiana miała na celu dostosowanie zwolnień do zasad UE na mocy dyrektyw 90/435/EWG oraz 2003/49/WE w zakresie dywidend, odsetek i należności licencyjnych. Pozwala eliminować sytuacje, w których ze względu na brak możliwości wymiany informacji nie będą zapewnione mechanizmy kontrolne.

Nie ma wątpliwości, że w 2011 r. konwencja nie przewidywała możliwości wymiany informacji podatkowych. Zmieniło się to dopiero poprzez dodanie art. 25a, który ma zastosowanie do wniosków o wymianę informacji dotyczących lat podatkowych zaczynających się 1 stycznia 2012 r. lub po tym dniu Dlatego w ocenie WSA spółka nie spełniała warunku do zwolnienia.

Stanowisko to potwierdził NSA. Jego zdaniem ustawodawca świadomie wprowadził zmianę, uzależniając zwolnienie od istnienia podstawy prawnej do wymiany danych. Miało to na celu ochronę interesu państwa. Zwłaszcza że Szwajcaria nie była zainteresowana wprowadzeniem mechanizmu wymiany danych podatkowych.

Jak podkreślił sędzia NSA Bogusław Dauter, ustawodawca musiał wiedzieć, że organy podatkowe nie dysponowały mechanizmami kontrolnymi co najmniej w niektórych przypadkach. Wyrok jest prawomocny.

Sygnatura akt: II FSK 3191/14