Prowadzenie działalności gospodarczej na otwartym rynku Unii Europejskiej stawia przed przedsiębiorcami wiele wymogów, które mogą wywoływać ich wątpliwości. Jedna z takich wątpliwości może dotyczyć kwestii fakturowania czynności wykonanych na rzecz podmiotów zagranicznych, a właściwie dopuszczalności wystawiania faktur w języku obcym albo w walucie innej niż złotówki. W praktyce życia gospodarczego nierzadko zagraniczni kontrahenci chcą bowiem, aby treść faktury była zapisana w języku obcym.
Zgodnie z art. 106 ustawy o VAT podatnicy (w rozumieniu art. 15) są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku oraz dane podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem regulacji szczególnych wymienionych w tym przepisie. Języka, w którym powinna zostać wystawiona faktura, nie reguluje rozporządzenie ministra finansów z 28 marca 2011 r. w sprawie m.in. zasad wystawiania faktur. Rozporządzenie to, ustalając szczegółowe reguły obowiązujące przy wystawianiu faktur, nie przewiduje bowiem żadnej regulacji odnoszącej się do tej kwestii. W efekcie, należy się odwołać do ogólnych zasad wynikających w szczególności z Konstytucji RP oraz z ustawy z 7 października 1999 r. o języku polskim.
Zgodnie z art. 27 Konstytucji RP językiem urzędowym w Polsce jest język polski. Natomiast ustawa o języku polskim przewiduje obowiązek stosowania języka polskiego w obrocie dokonywanym na terytorium Polski z udziałem konsumentów, jeżeli:
Zasada ta znajduje zastosowanie m.in. w stosunku do faktur bądź rachunków, co potwierdza art. 7a tej ustawy. Obligatoryjne stosowanie języka polskiego przewidziane zostało także w obrocie na terytorium Polski bez udziału konsumentów, jeżeli obrót ten jest wykonywany przez organy publiczne (wskazane w art. 4 ustawy o języku polskim).
A zatem w przypadku faktury wystawianej na rzecz podmiotu zagranicznego nie ma przeciwwskazań dla wyrażenia jej treści w języku obcym, przy czym bez względu na język, w którym faktura zostanie wystawiona, powinna ona spełniać wymagania ustalone w przepisach określających zasady wystawiania faktur. Opinia ta znajduje potwierdzenie w stanowisku ministra finansów z 26 marca 2013 r. (PT8/033/171/347/WCX/13/PK-410/10/RD-27618).
Trzeba jednocześnie podkreślić, że w razie wystawienia faktury w języku obcym podatnik może zostać zobowiązany przez organy podatkowe do przedstawienia jej tłumaczenia, stosownie do art. 287 § 1 pkt 2 ordynacji podatkowej. Przepis ten stanowi, że w przypadku kontroli podatkowej podatnik jest zobowiązany przedstawić, na żądanie kontrolującego, tłumaczenie na język polski sporządzonej w języku obcym dokumentacji dotyczącej spraw będących przedmiotem kontroli.
Jeśli natomiast chodzi o możliwość wystawienia faktury w obcej walucie, to kwestię tę reguluje § 5 ust. 7 ww. rozporządzenia ministra finansów w sprawie m.in. zasad wystawiania faktur. Przepis ten stanowi, że kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określone są kwoty wyrażone w fakturze. Wynika z tego, że obowiązek stosowania w treści faktury waluty polskiej odnosi się wyłącznie do kwot podatku.
