Tak uznała Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z 19 czerwca 2012 r. (ILPB3/423- 405/09/12-S/DS).
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka wynajmuje od kontrahenta z Niemiec sprzęt IT, w którego skład wchodzą m.in. komputery stacjonarne, laptopy, drukarki, skanery, monitory i stabilizatory napięcia. Sprzęt ten jest wykorzystywany zarówno w pracy biurowej, jak i w zakresie naprawy oraz serwisu technicznego telefonów komórkowych i akcesoriów do tych telefonów.
Spółka wyraziła wątpliwość, czy ciąży na niej obowiązek pobrania podatku u źródła z tytułu wynajmu sprzętu IT od kontrahenta niemieckiego, na podstawie art. 26 oraz art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.
Dlatego też zwróciła się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie. W złożonym wniosku przedstawiła własne stanowisko, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie podlega przychód z wynajmu sprzętu IT, gdyż nie można go zakwalifikować jako urządzenia przemysłowego.
Izba skarbowa nie zgodziła się z tym stanowiskiem, twierdząc, że działalność spółki, która opiera się na usługach serwisowych sprzętu telekomunikacyjnego, nie mogłaby być wykonywana bez wykorzystania urządzeń IT, które w związku z tym są urządzeniami przemysłowymi.
Spółka nie zgodziła się z tym stanowiskiem i wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Zdaniem WSA, przemysł jest jedną z dziedzin, w której wykorzystuje się komputery, i mimo że ułatwiają one pracę, nie mogą być zakwalifikowane jako urządzenie przemysłowe, gdyż spółka nie przeznacza ich do procesu masowej produkcji. Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdził również NSA.
Wydając ponownie interpretację, izba skarbowa uznała stanowisko spółki za prawidłowe.
Komentuje Dominika Widemajer, konsultantka w dziale prawnopodatkowym PwC
Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT przychody uzyskiwane na terytorium Polski przez nierezydentów m.in. z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego są opodatkowane 20-proc. stawką podatku u źródła. Ani ten przepis, ani ustawa o CIT nie zawierają definicji urządzenia przemysłowego.
Nie definiuje go też polsko-niemiecka umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, która ma zastosowanie w tej sprawie. Artykuł 12 ust. 2 i 3 polsko-niemieckiej umowy zalicza użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego do należności licencyjnych, które podlegają 5-proc. stawce podatku.
W przypadku braku definicji ustawowej, pojęcie urządzenia przemysłowego należy rozumieć zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego. Takie podejście zostało potwierdzone przez WSA we Wrocławiu oraz przez NSA w wydanych w tej sprawie wyrokach (I SA/Wr 1857/09 oraz II FSK 1476/10). Pod pojęciem urządzenie przemysłowe należy zatem rozumieć stosowany w przemyśle mechanizm lub zespół elementów, przyrządów, służących do wykonywania określonych czynności, ułatwiających pracę. Reasumując, urządzenie przemysłowe to urządzenie, które przeznaczone jest do wykorzystywania w przemyśle i jego zastosowanie wiąże się ściśle z tą dziedziną.
Zgodnie z powyższymi wyrokami WSA i NSA, w świetle takiej definicji, należy przyjąć, że sprzęt IT jest urządzeniem ułatwiającym pracę, ale nie można go uznać za urządzenie przemysłowe. Uznanie sprzętu IT za urządzenie przemysłowe powinno nastąpić jedynie w oparciu o kryterium przeznaczenia, w zależności od sposobu wykorzystania.
Obecnie zastosowanie komputera jest bardzo szerokie i nie ogranicza się tylko do przemysłu. Komputer sam w swojej istocie nie spełnia zadań przemysłowych, chyba że jest częścią składową urządzenia przemysłowego, które bierze udział w procesie produkcji. Dodatkowo, NSA w swoim wyroku stwierdził, że mimo iż zgodnie z definicją każde urządzenie przemysłowe faktycznie ułatwia pracę, to nie każde urządzenie ułatwiające pracę może być traktowane jak urządzenie przemysłowe.
Zdaniem sądów nie ulega więc wątpliwości, że sprzęt IT wynajmowany przez spółkę od niemieckiego kontrahenta należało uznać za urządzenie przeznaczone do wykorzystywania w codziennej pracy biurowej, niestanowiące urządzenia przemysłowego. W związku z tym, spółka może być zwolniona z obowiązku pobrania podatku u źródła od dochodów pochodzących z wynajmu sprzętu IT.
Powyższe wyroki sądów administracyjnych dają podatnikom szansę na odzyskanie pobranego w przeszłości podatku z tytułu wynajmu sprzętu IT, a także na uzyskanie korzystnej dla nich indywidualnej interpretacji podatkowej. Nie jest natomiast jasne, czy pozytywne rozstrzygnięcie zostanie wydane przez organy podatkowe, czy konieczna będzie droga sądowa.