A zatem w miesiącu, w którym kontrahent utracił prawo do kwoty rabatu w wyniku zwrotu towaru objętego rabatem.

Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Łodzi z 4 maja 2012 r. (IPTPP2/443-108/12-04/PR).

Podatnik w celu zwiększenia sprzedaży wprowadził system polegający na przyznawaniu kontrahentom rabatów w zależności od dokonanych zakupów. W zależności od kategorii zakupionych towarów, na koncie kontrahenta naliczane są punkty rabatowe, które może wykorzystać.

Jednak podatnik przewiduje, że kontrahent może zwrócić towar, przy którego sprzedaży udzielono mu rabatu. W związku z tym zamierza dokonywać korekt wartości sprzedaży poprzez wystawianie faktur korygujących zwiększających sprzedaż. W ocenie podatnika, korekty faktur zwiększą podatek należny w miesiącu, w którym powstały przyczyny wystawienia faktury korygującej, a więc w miesiącu zwrotu towaru.

Izba przychyliła się do tego stanowiska. Stwierdziła, że sposób rozliczenia przez wystawcę faktur korygujących zwiększających podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego, uzależniony jest od okoliczności powodujących korektę faktur pierwotnych. Jeżeli przyczyna korekty powstaje w terminie późniejszym (innym niż w chwili wystawienia faktury pierwotnej), należy uznać, że dana faktura korygująca powinna zostać ujęta w bieżącej deklaracji VAT, czyli w miesiącu, w którym nastąpił zwrot towaru objętego rabatem.

Komentuje Paweł R. Bajorek konsultant w dziale prawnopodatkowym PwC

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów.

Natomiast jak wynika z art. 29 ust. 4a obniżenie podstawy opodatkowania następuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę, dla którego wystawiono fakturę.

Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskał.

Natomiast na postawie art. 13 ust. 1 rozporządzenia ministra finansów z 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Na podstawie 13 ust. 5 rozporządzenia, wspomniany ust. 1 stosuje się w przypadku zwrotu sprzedawcy towarów lub kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT. Co więcej, zgodnie z art. 14 ust. 1, fakturę korygującą wystawia się również w przypadku, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Cytowane przepisy mają zastosowanie w przypadku, gdy na skutek utraty prawa do rabatu wartość towarów ulegnie zmianie (zwiększeniu lub zmniejszeniu). Jednak warto podkreślić, że jeśli chodzi o faktury korygujące zwiększające podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego, przepisy ustawy o VAT nie wskazują w sposób bezpośredni momentu, w którym powinna być skorygowana podstawa opodatkowania i kwota podatku należnego.

Moim zdaniem stanowisko Izby Skarbowej jest racjonalne. Nie ma powodów, aby korekta faktury zwiększającej sprzedaż miała być rozliczona poprzez korektę deklaracji VAT za okres, w którym została ujęta pierwotna transakcja.