W interpretacji indywidualnej wydanej 14 lutego przez dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (numer interpretacji: ILPP3/443-103/11-2/TW) rozstrzygnięto sprawę podatku akcyzowego od węgla zużywanego równocześnie do ogrzewania mieszkań i pomieszczeń biurowych.
O wydanie interpretacji zwróciła się spółdzielnia pracy posiadająca budynek mieszkalny dla pracowników. Na jego parterze mieszczą się biura spółdzielni, a na piętrach lokale mieszkalne. Wszystkie pomieszczenia w tym budynku są ogrzewane węglem przez tę samą kotłownię znajdującą się w piwnicy.
Dyrektor izby uznał, że spółdzielnia może skorzystać ze zwolnienia z akcyzy tylko w zakresie, w jakim obciążony nią węgiel jest zużywany do ogrzania mieszkań. Zwolnienie to nie obejmuje podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, takich jak owa spółdzielnia. W interpretacji wskazano, że mogłaby ona skorzystać ze zwolnienia, tylko gdyby wprowadziła u siebie systemy ochrony środowiska i podwyższania efektywności energetycznej (taki jest wymóg art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o akcyzie).
Zwolnienie dla lokali mieszkalnych nie musi być – jak wskazano w treści interpretacji – wykazane żadnymi specjalnymi dokumentami poza formularzem określonym w przepisach o akcyzie.
Interpretacja nie rozstrzygnęła jednoznacznie, czy spółdzielnia powinna kupować węgiel w dwóch partiach: jedna ze zwolnieniem, a druga z zapłaconą akcyzą, czy w jednej, ale z akcyzą zapłaconą tylko od części węgla przeznaczonej do ogrzania biur.
