W związku z likwidacją barier dotyczących wewnątrzwspólnotowego handlu towarami unijni przedsiębiorcy nawiązują różne formy współpracy z polskimi przedsiębiorstwami. Jedną z nich może być umowa komisu.
Jest to umowa cywilnoprawna, na podstawie której zleceniobiorca (komisant) zobowiązuje się do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rzecz zleceniodawcy (komitenta), lecz w imieniu własnym. Komitent zobowiązuje się natomiast zapłacić za tę usługę wynagrodzenie (prowizję).
Komisant działa przy tym wyłącznie w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa.
[ramka][b]Przykład[/b]
Spółka A z Niemiec będąca podatnikiem podatku od wartości dodanej planuje podpisać z polską spółką B umowę komisu.
Zgodnie z nią spółka A jako komitent dostarczałaby spółce B towary. Spółka B jako komisant dokonywałaby na terenie Polski sprzedaży tych towarów na rzecz osób trzecich na rachunek spółki A, ale we własnym imieniu. Czy spółka A ma obowiązek rejestracji w Polsce do celów podatku od towarów i usług?[/ramka]
Mając na uwadze, że spółka A jest podmiotem zarejestrowanym dla potrzeb podatku od wartości dodanej w Niemczech i stamtąd nastąpi przekazanie towarów do Polski, transakcja na rzecz polskiego komisanta powinna zostać rozpoznana jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Jest to związane z faktem zrównania do celów VAT wydania towarów komisantowi przez komitenta z faktyczną dostawą towarów. Regulacje te zawarto zarówno w art. 14 ust. 2 pkt c dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, jak i art. 7 ust. 1 pkt 3 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=17D1F175CBC1000681743E9D550EDE8C?n=1&id=172827&wid=337454]ustawy z 11 marca 2004 r. o VAT[/link].
W związku z tym należy uznać, że mimo braku przejścia prawa własności do towarów w rozumieniu cywilistycznym w momencie ich przywozu do Polski spółka A będzie dokonywała wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w rozumieniu ustawy o VAT na rzecz polskiego komisanta.
Wydanie towarów na rzecz komisanta będzie jednoznaczne z przekazaniem mu w sensie ekonomicznym prawa do dysponowania tymi towarami jak właściciel.
Po stronie spółki B wystąpi zatem wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Oznacza to, że spółka B zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT będzie podatnikiem odpowiedzialnym za rozliczenie transakcji. Ustalenia te dowodzą, że unijny podatnik nie ma obowiązku rejestracji dla potrzeb VAT na terytorium Polski.
[i]Autorka jest doradcą podatkowym w Rödl & Partner Oddział Wrocław[/i]
