[b]Nie[/b]. Upomnienie nie należy bowiem do katalogu środków egzekucyjnych. Gdy podatnik nie wykona obowiązku zapłaty podatku, fiskus w pierwszej kolejności kieruje do niego pisemne upomnienie, w którym wzywa go do dobrowolnej zapłaty należności objętej upomnieniem w terminie siedmiu dni od daty jego otrzymania. Po upływie tego czasu i niewykonaniu przez podatnika obowiązku zapłaty należności podatkowej fiskus skieruje tytuł wykonawczy i przymusowo wyegzekwuje należny podatek.

Zasadą jest, iż termin przedawnienia zobowiązania podatkowego wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin jego płatności. Takie reguły przedawnienia określa ordynacja podatkowa w art. 70 § 1. Stosunkowo krótki termin na wyegzekwowanie należności podatkowej może być jednak przedłużony, bo przepisy ordynacji przewidują jego zawieszenie oraz przerwę jego biegu.

Przerwa taka powoduje, iż termin biegnie na nowo, a przerywany może być wielokrotnie. Najczęściej przerwanie terminu przedawnienia następuje wskutek zastosowania środka egzekucyjnego, o którym podatnik został zawiadomiony. Termin przedawnienia biegnie na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zastosowano środek egzekucyjny.

Katalog środków egzekucyjnych wymienia ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, która w art. 1a pkt 12 wskazuje, iż środkiem egzekucyjnym w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym należności pieniężnych jest m.in. egzekucja pieniędzy z rachunków bankowych, z wynagrodzenia. Samo doręczenie upomnienia przez fiskusa nie stanowi zatem środka egzekucyjnego i nie ma żadnego wpływu na bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W [b]wyroku z 16 lutego 2005 r. (sygn. akt III SA/Wa 1263/04) WSA w Warszawie[/b] stwierdził, iż doręczenie upomnienia jest jedną z czynności, zresztą nie zawsze wymaganą, które poprzedzają wszczęcie postępowania egzekucyjnego i zastosowanie środka egzekucyjnego, a zatem nie jest przesłanką przerwania biegu przedawnienia; upomnienie nie jest ani środkiem egzekucyjnym, ani nie zastępuje zawiadomienia o zastosowaniu środka egzekucyjnego.

[i]Podstawa prawna:

– [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=176376]ustawa z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (DzU z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.)[/link]

– [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=179915]ustawa z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (DzU z 2005 r. nr 229, poz. 1954 ze zm.)[/link][/i]