Powinna więc być zaliczona do kosztów w momencie otrzymania przychodu.
Tak orzekł WSA we Wrocławiu 13 listopada 2007 r. (I SA/ Wr 996/07)
.
Kontrola podatkowa i postępowanie podatkowe wykazały nieprawidłowości w rozliczeniu kosztów uzyskania przychodów za 2004 r. z tytułu opłaty za korzystanie ze środowiska naturalnego. Spółka była zobowiązana do jej ponoszenia w związku z działalnością w zakresie wywozu nieczystości stałych i płynnych.
Zdaniem organów podatkowych w sytuacji gdy spółka przeniosła przychód za grudzień z tytułu wywozu nieczystości stałych i płynnych na styczeń 2005 r., to koszty też powinna przenieść na styczeń 2005 r. Opłata za korzystanie ze środowiska jest bezpośrednio związana z uzyskaniem przychodu za konkretny miesiąc. Z dokumentów firmowych wynika, że spółka w księgach zapisywała i wyodrębniała tę opłatę i przydzielała ją do określonego miesiąca.
Spółka w skardze do sądu administracyjnego wskazała, że nie była w stanie wyodrębnić kwotowo tych opłat. Jej zdaniem decyzja organów podatkowych naruszała art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej ustawa o CIT).
Sąd w całości podzielił stanowisko organów podatkowych. Orzekł, że skoro zgodnie z możliwością, jaką daje art. 12 ust. 3d pkt 3 ustawy o CIT, spółka przesuwała przychody i związane z nimi koszty na miesiąc następujący po miesiącu, w którym wykonana została usługa, to również i opłata za korzystanie ze środowiska naturalnego powinna być przeniesiona na ten miesiąc.
Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte
Prawo ochrony środowiska zobowiązuje przedsiębiorców korzystających gospodarczo ze środowiska do samoobliczenia opłaty środowiskowej i wpłacenia jej na rachunek właściwego urzędu. Opłata pozostaje w związku z przychodem, jest więc kosztem jego uzyskania. Są jednak wątpliwości co do momentu rozliczenia jej w czasie. Ustawa o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., precyzując dotychczasowe przepisy, wyraźnie dzieli wydatki na koszty pośrednie, potrącalne w momencie ich poniesienia, oraz bezpośrednie, rozliczane w roku, którego dotyczą.
Specyfika opłaty środowiskowej zdaje się przesądzać o jej pośrednim charakterze i uzasadniać prawidłowość postępowania spółki. Sąd uznał ją jednak za koszt bezpośrednio związany z przychodem. W konsekwencji wskazał, że skoro spółka przerzuciła przychód z grudnia na styczeń roku następnego, to tak samo powinna postąpić ze związaną z nim opłatą. Stanowisko to zdaje się potwierdzać art. 15 ust. 4 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym w 2004 r. Zgodnie z nim koszty podatkowe potrącalne są jedynie w roku, którego dotyczą. Nie oznacza to jednocześnie, że musi być to rok ich faktycznego poniesienia. W dalszej części przepisu czytamy bowiem, że potrącalne są również koszty z lat poprzedzających rok podatkowy. Warunkiem koniecznym jest jedynie to, aby dotyczyły one rozliczanego aktualnie okresu. Z przepisu tego wynika zatem zasada, że koszty poniesione w celu uzyskania przychodu są ściśle związane z osiągniętym przychodem i w konsekwencji podatnik może je potrącić w roku podatkowym, w którym przychód ten wystąpił lub – racjonalnie oceniając – powinien wystąpić (tak wyrok NSA z 4 stycznia 2006 r., II FSK 96/05).
W analizowanym wyroku sąd zaakcentował tę regułę i potwierdził nierozerwalny związek między przychodem i kosztem poniesionym w celu jego uzyskania. O ile rozstrzygnięcie takie należy całkowicie zaakceptować w wypadku kosztów bezpośrednich, o tyle budzi jednak pewne wątpliwości, gdy odniesiemy je do kosztów pośrednich.
