Na to pytanie odpowiedział Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z 19 kwietnia 2007 r. (C-63/06).
Orzekł, że art. 27 ust. 1 lit. f) dyrektywy Rady 92/83/EWG z 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych nakłada na państwa członkowskie obowiązek zwolnienia z ujednoliconego podatku akcyzowego alkoholu etylowego przywiezionego na obszar celny WE, zawartego w wyrobach czekoladowych przeznaczonych do bezpośredniego spożycia. Pod warunkiem że zawartość alkoholu w tych produktach nie przekracza 8,5 litra na 100 kilogramów produktu.
Wyrok w sprawie spółki UAB Profisa zapadł na tle sporu z litewskimi organami celnymi. Odmówiły one zwolnienia z tego podatku wyrobów czekoladowych zawierających alkohol, przywiezionych przez spółkę na obszar celny WE. Uznały, że choć art. 25 ust. 1 pkt 5 litewskiej ustawy o akcyzie zwalnia z akcyzy alkohol etylowy przeznaczony do wytwarzania wyrobów czekoladowych, to przepis ten nie ma zastosowania do przywożonych gotowych wyrobów czekoladowych, które zawierają alkohol etylowy. Spółka zaskarżyła stanowisko organów celnych do sądu. Ten powziął wątpliwość, czy litewski przepis jest wiernym przekładem treści przepisu dyrektywy (różnił się bowiem od wszystkich innych wersji językowych). Zawiesił więc postępowanie i skierował do ETS pytanie prejudycjalne w tej sprawie.
Trybunał przypomniał, że konieczność stosowania, a zatem i jednolitej wykładni przepisów prawa wspólnotowego wyklucza, by w razie wątpliwości treść danego przepisu była rozpatrywana w sposób oderwany od innych jego wersji. Wręcz przeciwnie, przepis powinien być interpretowany i stosowany w świetle jego wersji istniejących w innych językach urzędowych. W razie różnic między wersjami językowymi aktu wspólnotowego dany przepis należy interpretować z uwzględnieniem ogólnej systematyki i celu uregulowania, którego stanowi on część.
ETS wskazał, że z analizy porównawczej różnych wersji językowych art. 27 ust. 1 lit f) dyrektywy wynika, że z wyjątkiem litewskiej wszystkie wersje przewidują, iż państwa członkowskie zwalniają na warunkach przez nie określonych z ujednoliconego podatku akcyzowego produkty objęte tą dyrektywą, w których skład wchodzi alkohol etylowy, gdy są one używane bezpośrednio do wytwarzania środków spożywczych. Pod warunkiem zachowania w każdym przypadku limitów zawartości alkoholu na 100 kg wyrobu określonych w przepisach dyrektywy. Miejsce, gdzie alkohol etylowy jest używany do tego wyrobu, jest bez znaczenia.
ETS podkreślił także, że zwolnienie produktów objętych art.27 ust.1 lit f) dyrektywy jest zasadą, natomiast odmowa jego przyznania to wyjątek. Przyznane państwom członkowskim uprawnienie dookreślenia warunków zwolnienia, w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania przepisów, nie może podważać bezwarunkowego charakteru obowiązku zwolnienia przewidzianego w tym przepisie.
Wyrok ETS zawiera istotną wskazówkę interpretacyjną, zgodnie z którą w razie różnic między wersjami językowymi aktu wspólnotowego dany przepis należy interpretować z uwzględnieniem ogólnej systematyki i celu uregulowania - stanowi bowiem jego część.
Odpowiednikiem spornego przepisu dyrektywy jest w polskim prawie § 18 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia ministra finansów z 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (DzU z 2006 r. nr 72, poz. 500 ze zm.). Zgodnie z nim zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy używany bezpośrednio lub jako składnik do półproduktów służących do wytwarzania artykułów spożywczych (rozlewanych lub innych), pod warunkiem że w każdym przypadku zawartość alkoholu w tych produktach nie przekracza 8,5 litra czystego alkoholu na 100 kg produktu dla wyrobów czekoladowych i 5 litrów czystego alkoholu na 100 kg produktu dla wszystkich innych wyrobów. Jest to więc regulacja zgodna z zawartą w dyrektywie.
Ale organy podatkowe nie zawsze właściwie ją interpretują. Według interpretacji Urzędu Celnego w Ciechanowie (z 15 listopada 2004 r., 447000PA-9100l-32/04/2769/MB) warunkiem zwolnienia z akcyzy alkoholu etylowego służącego do wytwarzania artykułów spożywczych jest jego zawartość w półprodukcie używanym do wytworzenia produktu finalnego, tj. spożywczego wyrobu gotowego, nie zaś zawartość w produkcie finalnym.
Mając jednak na uwadze treść § 18 ust. 1 pkt 6 przywołanego rozporządzenia, wydaje się, że taka interpretacja nie znajduje uzasadnienia. Zgodnie z jego brzmieniem zwolniony z akcyzy jest alkohol etylowy używany bezpośrednio lub jako składnik półproduktów do produkcji środków spożywczych, pod warunkiem że zawartość alkoholu w wytworzonych produktach końcowych nie przekracza limitów określonych w rozporządzeniu.
Posłużenie się określeniem "8,5 litra czystego alkoholu na 100 kg produktu dla wyrobów czekoladowych i 5 litrów czystego alkoholu na 100 kg produktu dla innych produktów" przemawia za interpretacją, że zawartość alkoholu w produkcie należy odnosić do masy wyrobu końcowego, do wytworzenia którego użyto alkoholu etylowego bezpośrednio lub pośrednio (tj. w formie półproduktu).