Wspólnikiem w spółce partnerskiej (dalej: sp.p.) może być wyłącznie osoba fizyczna mająca prawo do wykonywania wolnego zawodu określonego bądź w kodeksie spółek handlowych (art. 88) albo w ustawach szczególnych. Zarówno zawiniona, jak i niezawiniona utrata uprawnień przez jednego partnera – w sytuacji, w której spółka liczy co najmniej 3 wspólników – nie pociąga za sobą skutku w postaci jej rozwiązania. Rodzi natomiast po stronie tego partnera, który z jakiegokolwiek powodu utracił uprawnienia zawodowe, obowiązek wystąpienia ze spółki. Najpóźniej powinno to nastąpić z końcem roku obrotowego, w którym utracił on prawo wykonywania wolnego zawodu. Istnieje również możliwość wcześniejszego wystąpienia wspólnika. Gdyby jednak partner nie podjął odpowiednich czynności (tj. zaniechał złożenia stosownego pisemnego oświadczenia), po bezskutecznym upływie tego ostatecznego terminu (czyli z końcem roku obrotowego), przyjmuje się, że wystąpił ze spółki w ostatnim dniu roku obrotowego (z końcem tego dnia). Najczęściej rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, a zatem - w takim przypadku – to definitywne wystąpienie wspólnika nastąpi z upływem 31 grudnia. Rok obrotowy może być również obliczany w innym cyklu dwunastomiesięcznym. Jeżeli partner wyznaczył datę wystąpienia ze spółki, jego wyłączenie nastąpi właśnie na koniec tego dnia (przy czym, datą graniczną zawsze jest ostatni dzień roku obrotowego). Gdy zaś taki termin w piśmie nie został przez niego oznaczony, to jego ustąpienie nastąpi z końcem dnia dotarcia właściwego oświadczenia do zarządu (jeśli organ ten jest wieloosobowy – to do jednego z jego członków bądź prokurenta – gdy sp.p. reprezentuje zarząd) albo jednego ze wspólników mających prawo reprezentacji podmiotu.