W art. 103
5
k.p. wyczerpująco wskazano sytuacje, kiedy pracodawca ma prawo żądać zwrotu poniesionych kosztów na ten cel z tytułu świadczeń dodatkowych, wraz z odsetkami liczonymi od dnia obowiązku zwrotu. Niedopuszczalne jest natomiast w żadnej sytuacji żądanie zwrotu wynagrodzenia za urlop szkoleniowy i wynagrodzenie za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy.
Przykład
Pracownik zatrudniony na podstawie umowy na czas określony na dwa lata podpisał umowę szkoleniową, w której zobowiązał się odpracować trzy lata u pracodawcy. Jednak umowa o pracę rozwiązuje się wcześniej, po upływie okresu, na jaki została zawarta. W tym przypadku pracownik nie ma obowiązku zwracać kosztów nauki.
Proporcjonalnie mniej
Pracownik ma obowiązek zwrócić koszty w wysokości proporcjonalnej do (w zależności od sytuacji faktycznej) okresu zatrudnienia po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub okresu zatrudnienia w czasie ich podnoszenia. Mniejsza jest zatem kwota zwrotu, jeżeli wypowie umowę o pracę pod koniec podnoszenia kwalifikacji zawodowych.
Zarówno w umowie szkoleniowej, jak i w innej umowie z pracodawcą czy też w porozumieniu o rozwiązaniu umowy nie należy wprowadzać mniej korzystnych dla pracownika, niż wskazane wyżej, zasad zwrotu kosztów szkolenia. Jeżeli jednak zostaną wprowadzone – nie obowiązują.
