Załóżmy następującą sytuację: pracodawca zamierza podpisać z podwładnym aneks do umowy o pracę, w którym będzie postanowienie zabraniające mu podejmowania jakiegokolwiek dodatkowego zatrudnienia w okresie trwania stosunku pracy bez zgody szefa. Podwładny ma jednak wątpliwości, czy takie postanowienie jest dopuszczalne (patrz wymiana korespondencji e-mailowej między pracodawcą a pracownikiem).
Jeśli etatowiec nie jest członkiem korpusu służby cywilnej, taki zapis byłby nieważny (art. 58 k.c. w zw. z art. 300 k.p.) jako mniej korzystny dla pracownika niż art. 10 § 1 k.p. Stanowi on, że każdy ma prawo do swobodnie wybranej pracy. Jest także wbrew art. 1011 § 1 k.p., który pozwala wprowadzić, w trakcie trwania angażu, zakaz podejmowania dodatkowej aktywności, ale tylko tej konkurencyjnej wobec zatrudniającego (art. 18 § 1–2 k.p.).
Analogicznie uznał Sąd Najwyższy, podnosząc w wyroku ?z 2 kwietnia 2008 r. (II PK 268/07), że „postanowienie umowy ?o pracę przewidujące zakaz podejmowania dodatkowego zatrudnienia w zakresie niestanowiącym działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy jest nieważne (art. 58 § 1 k.c. ?w związku z art. 300 k.p.), gdyż stanowi obejście zakazu wynikającego z art. 1011 § 1 k.p.".
—Anna Borysewicz, adwokat
Podstawa prawna: art. 10, 18 § 1-2 oraz art. 1011 § 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy (tekst jedn. DzU z 1998 r., nr 21, poz. 94 ze zm.)
Podstawa prawna: art. 58 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (tekst jedn. DzU z 2014 r., poz. 121) w zw. z art. 300 k.p.
Wyciąg z kodeksu pracy
Art. 1011.
§ 1. W zakresie określonym ?w odrębnej umowie pracownik ?nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy ani też świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność (zakaz konkurencji).
