Jesteśmy dużym zakładem pracy. Musimy przeprowadzić restrukturyzację personelu, dokonując zwolnień z pracy. Zatrudniamy wielu pracowników podlegających szczególnej ochronie przed utratą posady, również ?w wieku przedemerytalnym. Kiedy jest dopuszczalne wręczenie im wypowiedzenia? – pyta czytelniczka.
Szef nie ma prawa wypowiedzieć umowy o pracę zatrudnionemu, któremu brakuje nie więcej niż cztery lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu nabycie emerytury z ukończeniem tego wieku (art. 39 kodeksu pracy).
Zakaz ten nie ma jednak charakteru bezwzględnego. Przede wszystkim jest dość wąski, bo zabrania tylko złożenia wypowiedzenia warunków pracy i/lub płacy bądź definitywnego wskazanym osobom.
Po drugie, istnieją też sytuacje, w których można im wręczyć pismo o wypowiedzeniu.
W normalnych okolicznościach
Odstępstwa od zakazu ?z art. 39 k.p., kiedy wolno dać wypowiedzenie w wieku przedemerytalnym, wynikają ?z przepisów k.p. oraz z dorobku orzecznictwa. W świetle prawa pracy takiemu podwładnemu można dać wypowiedzenie ostateczne bądź zmieniające:
Wyłącznie wypowiedzenie zmieniające jest dozwolone:
Według ?sądownictwa
Katalog wyjątków spod zakazu określonego w art. 39 k.p. został poszerzony przez orzecznictwo. I tak można dać wypowiedzenie pracownikowi w wieku przedemerytalnym:
Z przyczyn dotyczących zakładu
W ramach redukcji z przyczyn niedotyczących pracowników przeprowadzanych ?w trybie grupowym pracodawca ma prawo jedynie złożyć wypowiedzenie zmieniające podwładnemu pozostającemu w wieku przedemerytalnym. Gdy doprowadzi to do obniżenia pensji, pracownikowi przysługuje dodatek wyrównawczy do końca okresu ochrony. Wynika to z art. 5 ?ust. 5 pkt 1 i ust. 6 ustawy ?z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania ?z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (DzU nr 90, poz. 844 ze zm.). Dotyczy to odpowiednio zwolnień z przyczyn niedotyczących pracowników w trybie indywidualnym (art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy).
