Obowiązek powinien dotyczyć co najwyżej składania informacji o umowach zawartych z konkretnymi, wskazanymi przez urząd osobami.
Organy podatkowe mogą skierować do przedsiębiorców żądanie przedstawienia informacji o umowach zawieranych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, których wartość przekracza określoną kwotę. Na podstawie uzyskanych informacji organ podatkowy bada, czy kontrahenci przedsiębiorcy prawidłowo zadeklarowali wysokość podatku. Gdy zadeklarowana wysokość dochodów sugeruje, że podatnik nie mógłby sobie pozwolić na określone wydatki, powstaje podejrzenie, że uzyskuje przychody ze źródeł nieujawnionych.
Działania takie, w założeniu proste i skuteczne, budzą wiele kontrowersji. Przede wszystkim przedsiębiorcy nie mają prawa gromadzić danych osobowych klientów i nie zawierają zwykle umów w formie pisemnej. Jeżeli zatem klient sklepu RTV dokona zakupu nawet za kilkadziesiąt tysięcy złotych, to jeśli nie zażąda faktury, jego dane osobowe pozostaną nieznane.
Zastrzeżenia budzi także procedura uzyskiwania danych. Z żądaniem takim może wystąpić naczelnik urzędu skarbowego właściwy dla określonego rejonu. W odpowiedzi przedsiębiorca musi uwzględnić tylko podatników podlegających temu organowi. Przedsiębiorca, który ma kilka punktów sprzedaży, musi zatem zebrać i zweryfikować dane ze wszystkich sklepów dla kilku urzędów. Jest to uciążliwe, tym bardziej że nie wystarczy weryfikacja pojedynczych transakcji, lecz należy przeanalizować wszystkie umowy zawarte z konkretnymi podatnikami z danego okresu.
Informacje podatkowe należy przedstawić na formularzach ORD-TK w terminie 30 dni.
Samo zebranie danych jest zatem dopiero początkiem pracy związanej z odpowiedzią na żądanie urzędu. Następnie dane podatnika i informacje o zawartej z nim umowie należy umieścić w formularzu. Wiąże się to z ogromnym nakładem pracy. Ponadto należy pamiętać, że brak odpowiedzi na żądanie urzędu lub odpowiedź nieprawdziwa są karalne.
Wydaje się, że urzędy nie powinny mieć tak szerokich kompetencji. Obowiązek powinien dotyczyć co najwyżej składania informacji o umowach zawartych z konkretnymi, wskazanymi przez urząd osobami. W takiej sytuacji podanie ich nie byłoby dla przedsiębiorcy tak czasochłonne i kłopotliwe.
not. olat
Autor jest doradcą podatkowym, partnerem w KPMG Tax M. Michna
Więcej w serwisie:
