[b]Czy pracodawca może rozwiązać umowę o pracę z pracownikiem prawomocnie dopuszczonym do pracy, wskazując te same przyczyny rozwiązania za wypowiedzeniem, które wcześniej wskazano w uzasadnieniu rozwiązania dyscyplinarnego, czyli bez wypowiedzenia? Czy pracodawca jest ograniczony jakimś terminem?[/b] – pyta czytelnik.
[i][b]Odpowiada Marcin Wojewódka, Kancelaria Radcy Prawnego Marcin Wojewódka:[/b][/i]
Chociaż na pierwszy rzut oka może się to wydać dziwne, zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz praktyką orzeczniczą Sądu Najwyższego pracodawca może po przywróceniu do pracy – po uprzednim rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia – ponownie złożyć oświadczenie woli zmierzające do rozwiązania umowy o pracę, tym razem za wypowiedzeniem.
Jak bowiem wskazał [b]Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z 13 kwietnia 2005 r. (sygn. II PK 230/04)[/b]: „fakt, że przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie w rozumieniu art. 30 § 4 i art. 45 § 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=97B519D5FF3A773629DF4C0B2C39B9D1?id=76037]kodeksu pracy[/link] okazała się wcześniej niewystarczająca do uzasadnienia rozwiązania niezwłocznego z przyczyn zawinionych przez pracownika, nie pozbawia pracodawcy prawa do wypowiedzenia stosunku pracy z powołaniem się na nią (…)”. Gdy zatem przyczyna zachowuje swoją aktualność, pozbawienie prawa wypowiedzenia umowy na jej podstawie równałoby się przekreśleniu uprawnienia pracodawcy do kształtowania składu zespołu pracowniczego.
Można zatem stwierdzić, że wypowiedzenie jest dopuszczalne także wówczas, gdy pracodawca rozwiązał wcześniej z tej samej przyczyny umowę bez wypowiedzenia z winy pracownika, a ten został prawomocnie przywrócony do pracy.
Oceniając zasadność kolejnego wypowiedzenia umowy o pracę, sąd rozpoznający odwołanie pracownika nie może pominąć – a wręcz powinien uwzględnić i rozważyć – wcześniejszego przywrócenia go do pracy przez inny skład orzekający. Dlatego też pracodawca powinien bardzo ostrożnie podejść do zamiaru takiego wypowiedzenia.
Jeśli natomiast chodzi o okres, w którym możliwe jest zastosowanie rozwiązania umowy za wypowiedzeniem zamiast podważonego skutecznie rozwiązania jej bez wypowiedzenia, warto pamiętać o treści uzasadnienia powołanego już wyroku SN z 13 kwietnia 2005 r.
SN podkreślił, że wypowiedzenie umowy o pracę – w przeciwieństwie do rozwiązania niezwłocznego – nie jest ograniczone terminem, a zatem możliwość złożenia skutecznego oświadczenia woli trwa tak długo, jak długo nie straciła aktualności przyczyna przyjęta przez pracodawcę. Decydujące zatem będzie określenie, czy dana przyczyna pozostaje aktualna.
[b]Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z 21 września 2001 r. (sygn. I PKN 612/00)[/b] wskazał jako przykłady dezaktualizacji przyczyn wypowiedzenia uzupełnienie przez pracownika wymaganych kwalifikacji zawodowych lub wykształcenia albo odzyskanie sprawności w wyniku poddania się rehabilitacji bądź operacji. Rozumując a contrario, można więc stwierdzić, że tak długo, jak przyczyna się nie zdezaktualizuje, pracodawca może się nią posłużyć celem wypowiedzenia umowy o pracę.
