Tak wynika z ostatniej nowelizacji [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=251171]rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (DzU nr 245, poz. 1810 ze zm.)[/link] wprowadzonej [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=348671]rozporządzeniem szefa resortu pracy z 30 marca 2010 r. (DzU nr 64, poz. 398)[/link].

[srodtytul]Nie na wszystko wolno[/srodtytul]

Środki zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (zfron) mogą być przeznaczane na określone rodzaje wydatków. Wymienia je rozporządzenie z 19 grudnia 2007 r.

Zgodnie z § 2 tej regulacji wydatki z zfron mogą być m.in. przeznaczane na wyposażenie stanowiska pracy oraz przystosowanie jego otoczenia do potrzeb osób niepełnosprawnych oraz na finansowanie części kosztów wprowadzania nowoczesnych technologii i prototypowych wzorów i programów organizacyjnych proporcjonalnie do liczby zatrudnionych osób niepełnosprawnych w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy.

Środki zakładowego funduszu mogą być też przeznaczane na tworzenie, modernizację, remont, rozbudowę i utrzymanie bazy rehabilitacyjnej, socjalnej i wypoczynkowej.

Z funduszu sfinansować można także podstawową i specjalistyczną opiekę medyczną, poradnictwo i usługi rehabilitacyjne oraz dodatkowe wynagrodzenie pracowników za znajomość i posługiwanie się językiem migowym i wynagrodzenie lektorów dla pracowników niewidomych. Na tym nie koniec. Zasoby zfron wolno wydać na szkolenia i przekwalifikowanie w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych, dowożenie do pracy i z pracy osób niepełnosprawnych oraz zakup samochodów do przewozu niepełnosprawnych.

Wreszcie z pieniędzy zfron można opłacić organizację turnusów rehabilitacyjnych i usprawniających oraz pomoc indywidualną dla osób niepełnosprawnych. Wolno także finansować działalność sportową, rekreacyjną i turystyczną.

[srodtytul]Dla korzyści[/srodtytul]

W praktyce pracodawcy często starają się tak administrować wydatkami, aby nie tylko przeznaczać je na rehabilitację osób niepełnosprawnych, ale także aby zyskać pewne korzyści. Przy czym wydatkowanie przebiega tak, że nie jest uznawane za przysparzające korzyść – pomoc de minimis. Dzięki temu mogą np. nie pomniejszyć kwoty pomocy de minimis, którą firma może jeszcze uzyskać w określonym okresie referencyjnym.

Niektóre zakłady pracy chronionej łączą finansowanie działań przynoszących korzyści z tymi przysparzającymi korzyść jedynie niepełnosprawnym. Potem wydatkują na te cele środki z zakładowego funduszu rehabilitacji poza pomocą publiczną. Pomoc de minimis ma być przy tym przejrzysta – niebudząca wątpliwości.

Od 5 maja br., czyli od dnia, w którym weszła w życie nowelizacja rozporządzenia z 17 grudnia 2007 r., warunkiem wykorzystania funduszu rehabilitacji jest dokonywanie wydatków z tego funduszu w sposób celowy i oszczędny z uwzględnieniem optymalnego doboru metod i środków realizacji w stosunku do zakładanych efektów. Mówi o tym § 4a rozporządzenia. Co to oznacza?

[srodtytul]Najniższe ceny[/srodtytul]

Pracodawca, wydatkując środki publiczne zgromadzone na zfron, ma zatem obowiązek wydatkowania środków tego funduszu oszczędnie, przeznaczając możliwie najniższe kwoty na osiągnięcie danego efektu. Jeżeli istnieje możliwość zrealizowania danego celu określonego w rozporządzeniu (np. wypoczynku osób niepełnosprawnych), to trzeba to zrobić przy zaangażowaniu możliwie najniższej kwoty ze środków publicznych z zfron pozwalającej na osiągnięcie danego celu (z zachowaniem standardu wynikającego ze szczególnych potrzeb związanych z niepełnosprawnością konkretnego pracownika).

Celowe jest zatem dokonanie analizy wydatków polegającej na ustaleniu, czy taki sam wynik wydatkowania środków można osiągnąć mniejszym nakładem środków lub czy przy zastosowaniu takich samych środków można było osiągnąć lepszy wynik.

Oprócz celowego i oszczędnego sposobu wydatkowania środków muszą zostać spełnione pozostałe warunki gospodarowania środkami zfron, w tym odpowiednio zgodność: wydatku z celami określonymi w art. 33 ust. 4 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=81AF6B2FEAC019B95D2CCC75F094C394?id=257066]ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn. DzU z 2008 r. nr 14, poz. 92, ze zm.);[/link] z regulaminem zfron czy z zgodność z warunkami udzielania pomocy de minimis.

[srodtytul]Kwalifikacje zawodowe[/srodtytul]

[b]Nowością wprowadzoną przez ostatnią nowelizację rozporządzenia jest wykluczenie możliwości łączenia i wspólnego finansowania kursów podnoszących kwalifikacje zawodowe niepełnosprawnych pracowników (objętych limitami pomocy de minimis), a także zajęć rozwijających ich pozazawodowe zainteresowania (mogą być finansowane z zfron bez ograniczeń)[/b].

Zmianę wprowadzono, ponieważ dotychczasowe przepisy były nadużywane przez niektórych przedsiębiorców i wykorzystywane do finansowania szkoleń w drogich miejscach.

[ramka][b]Te same standardy[/b]

Warunek celowego i oszczędnego dokonywania wydatków dotyczy wszystkich wydatków dokonywanych z funduszu niezależnie od: daty wpływu wydatkowanych środków na zfron, publicznego charakteru tych środków, puli zfron, z której poniesiono wydatek czy zakwalifikowania wydatku do pomocy publicznej lub pozapomocowego wsparcia.

Dzięki temu każdy wydatek opłacany ze środków zfron będzie spełniał te same standardy gospodarności. [/ramka]