[b]Tak.[/b] Praktyka może być odbywana odpłatnie lub nieodpłatnie. Jeśli jednak będzie odbywała się za wynagrodzeniem, to wysokość miesięcznego świadczenia pieniężnego nie może przekraczać dwukrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę (w tym roku to 2552 zł; 2 x 1276 zł).
Tak wynika z obowiązującej od 28 sierpnia 2009 r. [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=17F505BCF91C0B1A721194BF1A79E390?id=321141]ustawy o praktykach absolwenckich[/link]. Regulacja ta określa zasady odbywania praktyki absolwenckiej, która ma na celu ułatwienie absolwentom uzyskiwania doświadczenia i nabywania umiejętności praktycznych niezbędnych do wykonywania pracy.
Praktykę odbywa się na podstawie umowy o praktykę absolwencką. Jest ona zawierana pomiędzy praktykantem a podmiotem przyjmującym na praktykę. Przy czym, uwaga! Ustawa przewiduje limit wieku w stosunku do osoby praktykanta. Firma może bowiem przyjmować na praktykę osobę, która ukończyła co najmniej gimnazjum i w dniu rozpoczęcia praktyki nie ukończyła 30. roku życia. W przypadku praktyki nie ma obowiązku korzystania z pośrednictwa urzędu pracy. Jednocześnie absolwent odbywający praktykę ma możliwość ubiegania się o status bezrobotnego.
Natomiast sam kontrakt zawierany między przyjmującym na praktyki a absolwentem nie jest umową o pracę. To specjalna umowa o praktykę. Musi ona przybrać formę pisemną. Nie jest dozwolone ustne zawarcie takiego zobowiązania.
Umowa taka powinna określać w szczególności: rodzaj pracy, w ramach której praktykant ma uzyskiwać doświadczenie i nabywać umiejętności praktyczne, oraz okres odbywania praktyki. Ponadto powinien się w niej znaleźć tygodniowy wymiar czasu pracy w ramach praktyki oraz wysokość świadczenia pieniężnego, jeżeli praktyka ma być odbywana odpłatnie.
Trzeba pamiętać, że umowa nie może dotyczyć pracy szczególnie niebezpiecznej w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 237[sup]15 [/sup]kodeksu pracy. Co więcej, umowa nie może być zawarta na okres dłuższy niż trzy miesiące. W przypadku gdy praktyka odbywana jest nieodpłatnie – umowa może być rozwiązana na piśmie
w każdym czasie. W przeciwnym razie, czyli gdy jest odpłatna, może być rozwiązana na piśmie z zachowaniem siedmiodniowego terminu wypowiedzenia.
Czytelnik jako podmiot przyjmujący na praktykę powinien mieć też świadomość, że ciąży na nim obowiązek zapewnienia praktykantowi, na dotyczących pracowników zasadach określonych w odrębnych przepisach, bezpiecznych i higienicznych warunków odbywania praktyki, w tym – w zależności od rodzaju świadczeń i zagrożeń związanych z odbywaniem praktyki – odpowiednich środków ochrony indywidualnej. Ponadto jako podmiot przyjmujący na praktykę – na wniosek praktykanta – jest zobowiązany wystawić na piśmie zaświadczenie o rodzaju wykonywanej pracy i umiejętnościach nabytych w czasie odbywania praktyki.
Co do zasady do praktyki nie mają zastosowania przepisy prawa pracy, to firma przyjmująca absolwenta musi go traktować tak jak pracowników (zakaz dyskryminacji). Praktykant nie może także pracować dłużej niż osiem godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin tygodniowo w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym czterech miesięcy. —syg
[i]Podstawa prawna:
[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=17F505BCF91C0B1A721194BF1A79E390?id=321141]– ustawa z 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (DzU nr 127, poz. 1052)[/link][/i]
