Ministerstwo Pracy w wyjaśnieniach przesłanych do naszej redakcji rozwiało wątpliwości zakładów pracy chronionej dotyczące nowych przepisów, jakie znalazły się w rozporządzeniu ministra pracy i polityki społecznej w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych ([link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=317665]nowela z 17 czerwca 2009 r., DzU nr 107, poz. 891[/link]).

Z interpretacji ministerstwa wynika jasno, że zakłady pracy chronionej mogą refundować swoim niepełnosprawnym pracownikom w ramach pomocy indywidualnej koszty zakupu m.in. leków czy sprzętu rehabilitacyjnego.

Wątpliwości, jakie powstały po zmianie przepisów, wzięły się z tego, że zgodnie z dodanym do rozporządzenia § 9 ust. 2a z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych nie można już refundować wydatków sfinansowanych wcześniej z innego źródła. Miało to ukrócić stosowaną przez niektóre zakłady pracy chronionej praktykę pokrywania wydatków związanych z rehabilitacją najpierw z rachunku obrotowego firmy, a później refundowania tych kosztów z zakładowego funduszu rehabilitacji, z którego zgodnie z przepisami powinny być pokrywane takie nakłady. Powodowało to spore zamieszanie w finansach firmy i, zdaniem urzędników, utrudniało kontrole wydatkowania tych pieniędzy.

[srodtytul]Były wątpliwości[/srodtytul]

Okazało się jednak, że nowy przepis, od czasu gdy 22 lipca wszedł w życie, spowodował wstrzymanie refundacji zakupu lekarstw, sprzętu rehabilitacyjnego, kosztów pobytu niepełnosprawnych w szpitalach czy sanatoriach. Są to tzw. koszty indywidualne, które niepełnosprawni najczęściej ponoszą z własnej kieszeni, a później występują o ich refundację na podstawie § 2 ust. 1 pkt 11. Obawy zakładów pracy chronionej przed kontrolą urzędów skarbowych, które sprawdzają prawidłowość wydatkowania tych środków, dotknęły tysięcy niepełnosprawnych pracowników korzystających z tego typu pomocy.

Ze stanowiska ministerstwa wynika jednak, że niepotrzebnie wstrzymano refundacje. Po wejściu w życie nowych przepisów nie zmieniły się bowiem zasady wypłaty pomocy indywidualnej. [b]Wciąż może mieć formę bezzwrotnej lub nieoprocentowanej pożyczki, której pracodawca udziela na wniosek niepełnosprawnych pracowników.[/b] We wniosku taka osoba powinna wskazać m.in. cel, formę i kwotę oczekiwanej pomocy. Zdaniem ministerstwa pomoc dla pracowników z zakładów pracy chronionej to nie to samo co wydatki z tego funduszu na inne cele. Ograniczenia przewidziane w nowelizacji rozporządzenia nie mają tu więc zastosowania.

[srodtytul]Można pomagać[/srodtytul]

Z interpretacji ministerstwa wynika więc, że zakłady pracy chronionej nadal mogą udzielać pomocy indywidualnej osobie, która poniosła koszty związane np. z zakupem leków zarówno z własnej kieszeni, jak i wtedy, gdy rachunek w aptece pokryła ze środków otrzymanych wcześniej od pracodawcy jako zaliczki na ich poczet.

Ponadto ministerstwo wyjaśniło, że zgodnie z art. 33 ust. 9 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=31E0F3B2ED6897F223CF4CDD1231D307?id=257066]ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych[/link] [b]to pracodawca jest dysponentem środków, w związku z tym, to on decyduje o sposobie ich wydatkowania.[/b] Zgodnie zaś z § 5 pkt 1 wspomnianego rozporządzenia pracodawca ustala zakładowy regulamin wykorzystania funduszu rehabilitacji, w którym może i powinien doprecyzować zasady udzielania pomocy indywidualnej.

[ramka][b]Komentuje Edyta Sieradzka, ekspert do spraw dofinansowań z PFRON[/b]

Wyjaśnienie MPiPS jest bardzo ważne dla przedstawicieli zakładów pracy chronionej, którzy po 22 lipca 2009 r. nie wiedzieli, jak stosować znowelizowane przepisy rozporządzenia w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych do pomocy indywidualnej. Odczytując literalnie wprowadzony § 9 ust. 2a, należałoby uznać, iż wszelkie wydatki wymienione w całym rozporządzeniu w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji nie mogą być refundowane. Ważne, że MPiPS potwierdziło, iż wraz z wejściem w życie znowelizowanych przepisów nie zmieniły się zasady udzielania pomocy indywidualnej, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia. Uważam, iż MPiPS powinno rozważyć kolejną nowelizację tego przepisu, tak by nie wymagał interpretacji, która może ulec zmianie, i wyraźnie powiedział, że ograniczenia nie dotyczą wydatków na pomoc indywidualną lub socjalną.[/ramka]

Masz pytanie, wyślij e-mail do autora:

[mail=m.rzemek@rp.pl]m.rzemek@rp.pl[/mail]